هیولای مهربون من_4👻

به دیوار های ترک خورده ی خونه نگاهی انداختم ، که هر وقت چشمم بهشون می افتاد یخ می زدم. بی توجه به سوز سرما به سمت ایستگاه قطار راه افتادم. توی راه کل خاطراتم رو با بابام مرور کردم ، اون همیشه توی تمام شیطنت هام همراهیم می کرد ولی مامان همیشه بد عنقی می کرد و کتکم می زد. حتی یک بار فهمیدم بابا مامان رو با یه مرد دیگه دیده و اون روز یه دعوای خیلی سخت داشتن اما بابا مامان رو بخشید اونم فقط و فقط بخاطر من... بابا مامان رو خیلی دوست داشت ولی مامان نه برای اون نه برای من هیچ وقت ارزش قائل نبود. سری تکون دادم و بغضمو قورت دادم و سوار شدم.

با توقف قطار از خواب پریدم. ***** زنگ در رو زدم و چند ثانیه منتظر موندم تا بالاخره مادر بزرگ در رو باز کرد و تا منو دید لبخند زیبایی زد و منو تو آغوشش کشید. +خیلی دلتنگت بودم. #منم همین طور ولی چرا احساس می کنم منتظر من نبودی و منتظر یکی دیگه بودی ؟ +راستش سوپرایز شدم ولی آره منتظر یه نفر دیگه بود که تو منو غافلگیر کردی بیا بریم داخل. لبخند زدم و اومدم داخل. نگاه جزئی به کل خونه انداختم ، هنوز همه چی مثل قبل بود. +بیا برو اتاقت یکم استراحت کن به نظر خسته ای. سری تکون دادم. +تا تو استراحت می کنی شام هم آماده میشه.

همین که در رو باز کردم موجی از آرامش بهم تزریق شد ، این اتاق بوی بابا رو می داد. شبی که از دستش دادم تمام خاطراتمون و روح منم اینجا گیر کرد. بعضی وقتا دوست دارم چشمامو ببندم و باز کنم ببینم بابام کنارمه و همه چیز مثل قبله ولی ممکن نیست. اینجا هم مثل سالن هیچ تغییری نکرده بود حتی گرد و غبار هم روی وسایل نبود معلوم بود که مادر بزرگ حسابی به این اتاق رسیدگی می کنه. به قاب عکس خودمو بابا که کنار تخت بود خیره شدم و لبخند تلخی زدم. قاب رو برداشتم و بغل کردم. از پایین صدای زنگ اومد. یعنی اونی که مادر بزرگ منتظرش بود اومد؟! باید برم ببینم کیه؟!

تا همین جا کافیه دیگه برید به درس و مشقتون برسید😂

به نظرتون کی اومد؟

هیولای مهربون من یا پرنسس سرخ ؟؟