
👽👽👽🌌🌌🌌👽🛸🛸🛸🌚🌚

۲۲ تیر ۱۴۰۱: بزرگترین ماه کامل سال ماه در ساعت ۲۳:۰۸ به وقت ایران کامل میشود و ۹ ساعت و ۳۷ دقیقه زودتر به نزدیکترین نقطه با زمین در فاصلهی ۳۵۷٬۲۶۴ کیلومتری میرسد. این حالت که سوپرمون یا ابرماه نامیده میشود به مدت چند روز منجر به تغییرات بزرگی در جز و مد اقیانوسها خواهد شد.

ابرماه صورتی در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۰ از ایستگاه فضایی بینالمللی دیده شده است و در فاصلهی ۴۳۰ کیلومتری از اقیانوس هند جنوبی در مدار قرار دارد. ۲۱ مرداد ۱۴۰۱: بارش شهابی برساوشی به اوج میرسد نمایش سالانهی بارش شهابسنگی در این تاریخ به دلیل نور روشن ماه کامل به سختی دیده خواهد شد.شهاب برساوشی که در تصویری با اکسپوژر ۳۰ ثانیهای در ویرجینیای غربی دیده میشود، ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ ۴ مهر ۱۴۰۱: مقابله حضیض مشتری بزرگترین سیارهی منظومهی شمسی در تاریخ ۴ مهر به نقطهی حضیص و نزدیکترین فاصلهاش با زمین از مهر ۱۳۴۲ خواهد رسید. در این حالت فاصلهی مشتری با زمین ۵۹۱/۲ میلیون کیلومتر خواهد بود. بدینترتیب، مشتری درخشانتر و بزرگتر از دیگر ستارههای صورت فلکی حوت خواهد درخشید.

مقابله زمانی رخ میدهد که زمین و سیارهای دورتر از خورشید مثل مشتری در یک طرف منظومهی شمسی با یکدیگر تراز شوند. ۳ آبان ۱۴۰۱: خورشیدگرفتگی جزئی در این خورشیدگرفتگی سایهی ماه مناطق قطب شمالی زمین را خواهد پوشاند. این خورشیدگرفتگی از بخش شرقی گرینلند و کل ایسلند و همچنین اغلب بخشهای اروپا به جز پرتغال و بخشهای غربی و جنوبی اسپانیا، شمال شرق آفریقا و با شدت متغیر در بخشهای زیادی از آسیای مرکزی و غربی قابل رؤیت خواهد بود. خورشیدگرفتگی بزرگتر با مخفی شدن تقریباً هفت هشتم قطر خورشید هنگام غروب خورشید محلی در فلات سیبری و در نزدیکی شهر نیژنوارتوفسک قابل رؤیت است.

نقشهی خورشیدگرفتگی جزئی در تاریخ ۲۵ اکتبر ۲۰۲۲ ۱۷ آبان ۱۴۰۱: ماه گرفتگی کامل ماه گرفتگی ۱۷ آبان نیمهی غربی آمریکای شمالی، جزایر هاوایی، آسیای شرقی، اندونزی، نیوزیلند و نیمهی شرقی استرالیا را پوشش خواهد داد. خسوف ماه از کرانهی اقیانوس اطلس آغاز میشود. سپس به شمال مرکز سایه میرسد و درست مانند ماه گرفتگی طولانی ماه می، یک ساعت و ۲۵ دقیقه به طول خواهد انجامید. درنتیجه، ممکن است شاهد خسوفی نسبتاً تاریک باشیم که احتمالاً در بخشهای پائین ماه به رنگ قهوهای و در بخشهای بالاتر به رنگ قرمز مسی خواهد بود.
۱۶ تا ۱۷ آذر ۱۴۰۱: شب M&M (ماه و مریخ) در ساعتهای بعد از ظهر ۱۶ آذر، ماه کامل از فاصلهی نزدیکی در بالای مریخ عبور میکند و آن را برای بخشهایی از آمریکای شمالی مخفی میکند؛ اما این پرسش به وجود میآید که ستارهی نارنجی زرد درخشان زیر ماه چیست؟ مریخ در ۱۷ آذر به تقابل با خورشید میرسد و با غروب خورشید بالا میرود در نهایت هنگام نیمه شب به بالاترین نقطه در آسمان شب میرسد. سپس با قدر ظاهری ۱.۹- میدرخشد و درخشش آن حتی از سیریوس، درخشانترین ستارهی آسمان شب هم بیشتر خواهد شد.
۲۲ تا ۲۳ آذر ۱۴۰۱: باران شهاب سنگی جوزایی به اوج میرسد باران شهابی جوزایی که بهعنوان بهترین باران شهابی سالانه شناخته میشود امسال در فاز سه چهارم آخر ماه رخ میدهد و محکوم به شکست خواهد بود؛ زیرا نور ماه آن را در هم میشکند اما درخشانترین شهابها را میتوان در ساعتهای پس از نیمه شب رؤیت کرد.
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
نظرات بازدیدکنندگان (0)