پرنس اژدها و اژدهای جیبی(6)

اندرسن با اون عینک های ورقُلُمبیده جوشکاری شبیه وزغ شده بود. عینک رو روی چشاش جابه‌جا کرد:《مطمئنین این روش جواب میده؟》 بتی پشت سنگری که ساخته بود قایم شد:《آره کاملا. بزن بریم》منم پریدم پشت سنگر. جیکوب با بی حس ترین چهره‌ی ممکن روبه روی اندرسن نشست. اندی با اون دست هایی که به خاطر دستکش عایق آتش به اندازه ای سه برابر حالت عادی درومده بود علامت اژدهای سیاه رو نشون داد:《خیله خب...من میتونم، میتونم، میتونم، میتونم. بزن بریم جیکوب》

جیکو به حالت حمله خم شد. _اِستاپرو! سکوت سراسر انبار رو فرا گرفت. _اه. یه بار دیکه. اِستاپرو! باز هم هیچی. اندی عینکش رو داد بالا :《کفتم بتی این حرکت جواب نمیده》 بتی با دست اندی رو نشون داد :《اندر....اندرسن.... اونجا رو ببین، دست راستت》

نگاه من و اندی به سمت دست راستش رفت. سر انگشتای اندی شعله های کوچک لرزانی ایجاد شده بود. اندی همچنان که به انگشتان و شعله ها نگاه میکرد آروم گفت:《شعله های کوچولو..... بتی اینا فقط...》 اندی به خودش اومد. جیغ کشید و دستش رو توو هوا تکون داد. هرچه بیشتر دستش تو هوا میچرخید شعله ها بزرگتر میشدن. _ااااااااااا.....انگشتام آتیش گرفتن......ااااااااااا

بتی علامت اژدهای سرخ رو نشون داد:《جینا....سکتوس》 قسمتی از موهاش به رنگ مذاب داغ درومد. اندی به صورت ناخود آگاه دور خودش حلقه آتشینی ایجاد کرده بود و ظاهرا نمیخواست بیخیال وول خوردن و جیغ زدن بشه. بتی سعی کرد به اندی نزدیک بشه اما شعله های قدرتمند دور اندی اون رو به عقب پرت کردن. هزار بار خدارو شکر کردم که بتی قبلش "سکتوس" رو اجرا کرده بود. داد زدم:《اندرسن! آروم بااااش》 _اِستین آتیش گرفتممممممم.....ااااااااااا. اندی اینبا جفت دستش رو برای خلاص شدن از آتیش سر انگشتاش تکون داد و ناگهان جیزی مشابه یه انفجار رخ داد. و آتیش آروم گرفت.

اندی روی زمین افتاد. بتی از رو زمین بلند شد:《اوه خدای من! اندی!....》 جفتمون به سمتش دویدیم. اندی رو برگردوندم تا صورتش به سمت ما باشه. زخمی به صورت خط ممتد و نسبتا بلند از پایین استخون گردنش تا زیر گوش سمت راستش به خاطر سوختگی ایجاد شده بود. اندی رو تکون دادم:《اندی....حالت خوبه؟》 اندی چشاشو اروم باز کرد و با صدای گرفته ای گفت:《این....خیلی...》از جاش پرید:《باحااال بوددد!》 _اوه خدایا شکرت. بتی با کف دست زد پشت سر اندی:《باحال بود؟لعنت به تو》رفت و پماد سوختگی اورد. یکی از مزایای وجود بتانی، مجهز بودنش در برابر هر نوع حادثه مربوط به آتیشه.

با جارو داشتم خاکستر های روی زمین رو جمع میکردم و بتی و اندی روی صندلی های روبه روی هم نشسته بودند؛ اندی سرشو بالا گرفته بود تا بتانی روی زخمش پماد بماله. _ خیلی باحال بود!!! بتی گفت اونجا روی دستت!!! اِستین گفت وای آتیش!!! من گفتم دستم آتیش گرفته!!!! همه چی شعله ور شد، استین گفت نمیتونی کنترلش کنی بتی هم جواب داد نخیر، اندرسن پارک رام کننده‌ی آتیشه، بعدش بووووووم!!!!‌ یهو یه انفجار ساختم، خییییلی خفن بود پسر.

بتی چشماش رو در حدقه چرخوند. به جاروم تکیه دادم، لبخند زدم و گفتم:《نصف مکالماتی که گفتی اتفاق نیوفتاد. ولی اره باحال بود》 ناله اندرسن خنده‌ش رو شکافت:《آااایییییی...》 بتی گفت:《سرتو ببر بالاتر....آهان......خوب شد. خب! لباستو در بیار.》 من و اندی باهم گفتیم:《هان؟!》 _چیه؟ امتداد زخم پایین تر از یقه لباسشه. اندی یکم بیشتر از یکم سرخ شد:《آممم میگم، چیزه....چطوره خودم اینکارو بکنم؟》 _خودت؟ مطمئنی میتونی بدون داشتن آینه اینکارو انحام بدی؟ _اگه من نتونم استین میکنه...مگه نه رفیق؟

اعتراف میکنم آدم اهل شیطنتی نیستم ولی ممکنه یه وقتایی بدجنس بشم. جاروم رو به دیوار تکیه دادم و گفتم:《آخ آخ نگاه کن داره غروب میشه. اگه دیر برسم خیلی بد میشه. ببخشید اندی. بتی منم فک نمیکنن خودش بتونه برای خودش پماد بماله؛ بهتره کمکش کنی. خدافظ بچه‌ها》کیفم برداشتم و فرار کردم.

از پشت سرم صدای مقاومت اندی و بتی میومد:《چی؟ کجا میری؟ بی معرفت پلید!.......اندی اگه لباستو در نیاری آتیششون نیزنم.....در نمیارم، به مردونگیم بر میخوره.....برو بابا، درش بیار!....ببین! اِستین درست میگفت داره غروب میشه.....》 واقعا متاسفم اندرسن پارک. من اون ادم آروم و بی آزاری که تو فکر میکردی نیستم. (پایان پارت ۶)

خب ممنون که صبر کردین این مارت هم بیاد دوستون دارم یه عالمه هرچی بگم بازم کمه😆💙💙🙏 خدا کنه دوس داشته باشین این پارتو یکم مُمَیِزی کردم داستانو🙄 دوس دارین؟همین فرمون پیش برم یا اینکه چی؟ نظری دارین حتما توو کامنتا بگین ممنون و خوشحال میشم😘💙💙💙💙💙