در دفاع از نویل لانگ باتم!

نویل بی عرضه نبود :1_ اون شجاع بود. آره نویل به اندازه هری پاتر قهرمان داستان شجاع بود. از شجاعت نویل در سال اول، که سعی کرد به خاطر گروهش،(که در هاگوارتز حکم خانوادش رو داشت) جلوی دوستاش رو بگیره باید گفت که به نظر من دامبلدور بی انصافی کرده و باید بهش 50 امتیاز میداد:) اون شجاعت کافی برای عضویت در ارتش دامبلدور ، در آوردن شمشیر و کشتن یه هورکراس رو داشت. پس لانگ باتم به اندازه کافی ایستادگی داشت!

2_ اون اح*مق و به درد نخور نبود! پناه بر ریش مرلین! نویل شاید گاهی تو دردسر میوفتد اما به قول هری که میگه « من دنبال دردسر نمیگردم، دردسر منو پیدا میکنه» نویل هم همچین وضعیتی داشت. اون نه دلش میخواست با دراکو در بیوفته که گوی رو ازش بگیره، نه دلش میخواست فیکسی ها اونو از سقف اویزون کنن و نه حتی دلش میخواست با یه سگ سه سر مواجه بشه! شما هم ممکنه برای اولین کلاس پروازتون از روی جارو بیفتید! این چیزا طبیعیه

3_ نویل در گیاه شناسی استعداد داشت. بله...اگه شما قبول دارید که نیوت اسکمندر یک جانور شناس فوق العادست باید این رو برای گیاه شناسی نویل در نظر داشته باشید!

4_ اون در درس افسون ها مشکل داشت. طبیعی نیست؟ همه جادو آموزان قرار نیستن مثل هرماینی در بیان یا مثل هری تو سال سوم بتونن سپر مدافع ( پاترونوس ) بسازن! مثل این میمونه که یه مشنگ در درس علوم موفق باشه اما گاهی نتونه ریاضیاتش رو درست حل کنه!

5_ قلب نویل پر از عشق بود. نویل بی اندازه مهربون بود و همیشه برای کمک به همه حاضر بود. اون قلبی پر از محبت داشت. بیشتر نقص های احساسیش فقط به این خاطر بود که تا چند سال نتونسته بود اتفاق تلخی که برای والدینش افتاده بود رو هضم کنه. تازه نویل نقش پررنگی در جنگ هاگوارتز داره و اگه اون نبود هری نمیتونست ولدمورت رو شکست بده

امیدوارم دیگه درباره نویل قضاوت اشتباهی نبینیم:) هرچند نقش نویل در فیلم خیلی کمتر از کتابه (خیلییییی) اما در هر حال توی داستان بی تاثیر نبود!