آینده ی میراکلس پارت ۵

آنچه گذشت : اومدی ریو ریلکس کنی ! کت نوار را زنده کن و اونا را شکست بده ! بعد تبدیل به اسکربلا شد .

اسکربلا ( ای کی ای ( الیا ) ) را گرفتم و متوقفش کردم . اسکربلا : تو کی هستی ... مرینت ! گفتم : بله خودمم خانم خانما ! اسکربلا : اما تو که مر.ده بودی ! تعجب کردم و گفتم : خب شاید جسمم ولی روح.م را دارم که ! اسکربلا با ترس بلند شد و به راهش ادامه داد . آهی کشیدم و من هم باز دنبالش رفتم . سمت راست کلویی ( ملکه ی موز ) را دیدم که داشت همه را موز می کرد . جای خالی دادم و به راه ادامه دادم . سمت چپ گابریل ( کالکتر ) را دیدم که داشت همه را در کتاب خود می کرد . عجب شدوماث آروم تری بود ! این یکی یعنی کیه !

هر جا را نگاه می گردم یه ابرشرور را می دیم . بیشترشان مر.ده بودند ولی قدرتمند ترین ها هنوز پاورجا بودند . اسکربلا : میشه ولم کنی ! گفتم نه . اگر فرضیه ام درست باشه تو گوشواره و ژاکت و تیکی را دزد.یدی اخه چرا ! اسکربلا ایستاد و گفت : من نمی تونم اون آلیای سابق باشم . باید من را قبول کنی . و بعد باز هم به راهش ادامه داد . من خشمگین شدم و جعبه ی معجزه گر را یواشکی گرفتم . اسکربلا : واسه خودت میگم . بدش به من ! بعد بزور سعی کرد از من بگیره کوامی ها بیرون آمدند و سعی کردند ما را آروم کنند ولی جعبه به یک جا پرت شد و دیگر دیده نمی شد .

الان کوامی ها بودند و دیگر معجزه گری نبود . اسکربلا : معجزه گر هاااااااا ! من هم ریزریز اشک ریختم . ولی آن ابرشرور ما را دید و دستش را به سمت ما گرفت . اسکربلا : لاکی چارم ! اما دیر بود

چون یک نور به اسکربلا خورده بود و اون به سمت ان اکوما رفت و ….. خلاصه خیلی بد بود . دقت که کردم دیدم در پاریس بودیم . البته خیلی کم شده بود جمعیت پاریس و کرده ی زمین . من نمی تونم تحمل کنم ! هی بانیکس را آروم صدا کردم فایده نداشت ، بلند صدا کردم فایده نداشت . دیگر کم کم ناامید شده بودم تا اینکه …..

آنچه خواهید دید : باورم نمیشه ! شما نمی تونید من را شکست بدید ! کیش و مات شدی !