خاطرات هری پاتر_۲۰

شب را در یکی از گوشه های خیابان سر کردند.هانا از سرما میلرزید و هری ؛ او را دراغوش کشید تا گرم تر شود.هانا ارام ارام ب خواب رفت اما هری کل شب را بیدار بود..هانا تک دختر بود و نارسیسا و لوسیوس خیلی ب او توجه میکردند و درناز و نعمت بزرگ شده بود.حالا برایش سخت بود که روی زمین خیابان بخوابد.اما این نشان میداد که هانا تا چه حد به برادرش وفادار است..صبح روز بعد ؛ هری هانا را از خواب بیدار کرد.به سدعت وسایلشان را جمع کردند و دراین مدت ؛ چندین پسر از انطرف خیابان به انها میخندیدند.هری بند انگشتهایش را فشرد اما هانا جلویش را گرفت و زیرلب گفت : ولشون کن ولشون کن...

هانا ؛ اخرین وسیلع اش را هم درون کیف ابی رنگش جا داد و بند ان را به دور گردنش انداخت و دست هری را گرفت و گفت : برای یه جسم یابی طولانی اماده ای؟...هری بانگرانی پرسید : ببینم مطمئنی ک قبلا اینکارو انجام دادی؟...هانا با حالت بسیارعادی گفت : به زحمتش میارزه...خیلی خب اماده باش.یک دو سه....هری احساس کرد از زمین بلند میشود..حالت تهوع داشت و سرش گیج میرفت و ننیتوانست درست نفس بکشد.درست درهمان لحظه ای ک احساس میکرد خفه شده است ؛ راه نفسش باز شد اما دردی طاقت فرسا وجودش را فرا گرفته بود.دست هری بشدت میسوخت و علتش را نمیدانست.فقط میدانست روی زمین افتاده است.هانا کنارش زانو زده بود و گریه میکرد اما هری نمیفهمید چه اتفاقی افتاده.از لابلای پلک های افتاده اش ؛ دست هانا را دید ک بسرعت درِ بطری آبی رنگی را باز کرد و مقداری از ان را روی دست هری ریخت.سوزش دست هری شدیدتر شد انگار که در اتش میسوخت...هری ناله کرد و هانا درحالی که هری را محکم نگه داشته بود گفت : خوب میشی خوب میشی...

هری از شدت درد بیهوش شد..و دیگر هیچ چیز نفهمید.وقتی بلند شد ؛ هانا را بالای سرش دید.هانا سرش را روی پای هری گزاشته بود ( که حالا پتویی روی ان بود) و به خواب فرو رفته بود.هری ارام تکان خورد و سعی کرد خودش را بالا بکشد اما نتوانست.با همین تکان کوچک ؛ هانا از خواب پرید .اسفنج خیسی در دستش بود.هانا موهایش را کنار زد و گفت : بهوش اومدی؟ وای خداروشکر...چایی میخوری؟....هری عینکش را به چشم زد و گفت : چه اتفاقی افتاد هانا؟؟؟...چشمان هانا درخشید و هری فهمید ک او به گریه افتاده است.هانا با بغض گفت : ببخشید هری...من احمق بودم.نبایداینکارو میکردیم.خب راستش تو تیکه شدی و یه تیکه از دستت موقع جسم یابی ....البته بلافاصله درستش کردم...کل روز رو خواب بودی و مدام تب میکردی....هری اران خودش را بالاکشید و درحالی که از درد چهره اش درهم رفته بود گفت : پس حتما درست نخوابیدی....سپس لیوان چای را از دست هانا گرفت و مقداری نوشید.

سرانجام هری به یاد چیز جدیدی افتاد و فورا پرسید : هانا ما کجاییم؟ منظورم اینه ک بجای درستی اومدیم درسته؟...هانا جرعه دیگری از چای را نوشید وگفت : اره..ما الان توی البانی هستیم.نمیدونم دقیقا کجا..من فقط فکرمو رو البانی متمرکز کرده بودم..الان فقط باید اون جنگله رو پیداکنیم.....هری تلاش کرد از جا بلتد شود و گفت : خوبه پس همین الان میریم....هانا لبخندی زد و گفت : هری ؛ من میدونم چقدمشتاقی ک زودتر مامان رو پیداکنیم.منم ب اندازه تو...ولی نمیشه بدون فکر عمل کنیم.بعدشم یه نگاه ب وضع خودت بنداز.خواب ک بودی ؛ اگه یه سانتی متر جابجا میشدی صورتت خیس عرق میشد...انقد کله شق نباش و یه بار تو عمرت ب حرف خواهرت گوش کن....هانا از جا بلند شد و هری را خواباند و پتو را رویش کشید.هری که باخوردن چای تازه چشمهایش سو پیداکرده بود ؛ متوجه شد درچادری هستند با تمام امکانات.هانا چوبدستیش را برداشت و گفت : من نگهبانی میدم.تو استراحت کن..

بعد از چنددقیقع از بیرون صدای خش خشی امد.هری ارام گفت : هانا...؟ جوابی نیامد.دل هری شور افتاد.ارام بلند شد و ب سمت در چادر رفت.هانا به نقطع ای در جلویش اشاره میکرد.پیرزنی با موهای سفید درهم برهم و ردای کهنه جلویشا بود.هری که شانه ی هانا را گرفته بود ک نیوفتد ب زحمت پرسید : شما؟؟؟...پیرزن گفت : دنبال مادرتون میگردید؟ من میدونم اون کجاست...۱۴ سال باهاش زندگی کردم.درست بعد از اینکه از بچه هاش جداش کردن.البته اون چیزی یادش نمیاد.زن بی ازار و مهربونیه..دنبالم بیاید....هری ب راه افتاد.هانا گوشه لباس هری راکشید بانگرانی ب او خیره شد.هری اهسته گفت : این پیرزنه انقد ضعیفه ک با یه افسون از پادرمیاد..‌بیا بریم هانا‌..

ادامش پارت بعد ک خیلی هیجانیه😁لایک و کامنت یادتون نره🤗