◇◆چند کلمه افسون◇◆

جملات جان میدهند و جان می گیرند چقدر روح هر کس به این جملات وابسته است! با یک سخن ناامید میشود با یک سخن امیدوار... نگاه نکن ...جملات خودشان کلمه هستند هر کلمه ایی معنایی خاص را بر دوش خود دارد عشق محبت دوستی نفرت خشم اراده انگیزه و....همه اینها جمع میشنوند و جملات را میسازند اما خود واژگان معنایی دارند بیاید افسون کلمات را در یابیم و بعد از این بخونیم و بشنویم و خوب ببینیم...

می خواهم ابری شوم بارانی، بر کوهستان هایی که مقاومت کردند،ببارم تا از سختی های طوفان و سوزش آفتاب حالشان خوش و جانشان خنک شود و من اراده آنها را ستایش میکنم

همان کوهستان هایی که گاهی آنقدر دور هستند ما نمیبینم شان و گاه آنقدر نزدیک هستند، نمیفهمیم شان...آری! داشتم میگفتم ابری خواهم شد از باران خواهم بارید!

بر آنهایی خواهم بارید سوخته است جان هایشان... آیا خواهم توانست همه ی آنها را تسکین بخشم؟

این کوهستان های درد کشیده و جان سوخته آیا با یک بار باریدن من ، تسکین می یابند؟

شاید چیزی نباشید برای تسکین جان سوخته و گداخته شده ی کوهستان هایی که مقاومت کرده اند اما باز ، شاید این چند قطره دلداری، آتش درونشان ارامشی باشد...

آی کوهستان ها ، آی کوهستان را صدای من را می شنوید؟ یا میخواهید صدای مرا به خودم بازگردانید؟ آی کوهستان ها با شما هستم؟ صدای مرا می شنوید؟

می گویم ، ای کوهستان ها اگر من نتوانم درمان شما نشوم درد شما نیز نخواهم شد این قولی است که یک ابر میدهد! ابری که به جای مقاومت گریه کرده است...