در آغوش تو .... 💔 ( تک پارت )

راوی : خودشو به دست تهیونگ سپرده بود و تو بغلش به خواب رفته بود . انگار داشت تو دنیای خودش یه رویای شیرین و لذت بخش رو تجربه می کرد . تهیونگ با لبخند به چهره ی آروم هیون مین خیره شده بود . انشگتای ظریف و کشیده اش روی موهای قهوه ای و موج دار هیون مین سر می خوردن و اونو نوازش می کرد . همزمان زیر لب زمزمه می کرد : توت فرنگی ، تو خیلی زیبایی و من هر روز بیشتر بهت حسودیم میشه . :) دوباره بهش خیره شد . اون دو نفر کنار هم به آرامش مطلق می رسیدن ، هر کجا ، هر زمان ....

مخصوصا هیون مین . طوری آروم و بی حرکت به خواب رفته بود که انگار نه انگار هر شب روی اون تخت کوفتی بیمارستان از درد قفسه ی سینه به خودش میپیچه و حتی گاهی دلش می خواد قلبشو از جا بکنه و برای همیشه ازش راحت شه ..... اما اون لحظه به طرز عجیبی همه چی خوب بود و هیون مین مثل یه پری کوچولو کنار تهیونگش داشت رویاهای قشنگ می دید . حتی آرامش اون دختر رو مانیتور کنار تختش هم تایید می کرد ، مانیتور یه ضربان منظم و بی نقص رو نشون می داد ، چیزی که کم پیش میومد قلب هیون مین انجامش بده .... آروم آروم از دنیای خیالات و رویاهاش بیرون اومد ، تکونی خورد و چشماش رو باز کرد ، اولش یه کم شاکی بود که اون قصر طلایی و لباس شاهزاده خانوم تو خواب رو ول کرده اما وقتی چشماش رو باز کرد صورت همدمش رو دید که بهش خیره شده بود .... چشماش برقی زد و یه لبخند پر از مهر به تهیونگ هدیه داد ....

تهیونگ : چاگیا ، حالت چطوره ؟ هیون مین : خوب خوبم تهیونگا نگران نباش . تهیونگ آروم پایین اومد و با لبخند صورت هیون مین رو نوازش کرد ، تو سکوت دلنشینی فرو رفتن که صدای در اومد و پرستار هان وارد شد . پرستار هان : هی جوونا صبحتون بخیر ، حالتون چطوره ؟ تهیونگ : ممنون پرستار هان . پرستار هان نگاهی به هیون مین کرد و گفت : نمیدونم این پسر جوان چطور می تونه حال تو رو اینقدر خوب کنه ، امروز به نظر میاد خیلی بهتری ؟ هیون مین : بله نگران نباشید ، دردم خیلی .... نگاهی به تهیونگ انداخت و حرفش رو جور دیگه ای تغییر داد : درد ندارم نگران نباشین . پرستار هان ادامه داد : تهونگا ، این دختر مثل بچه سه ساله هاس ، من داروی صبحشو باید براش بیارم بهش بدم وگرنه از زیرش در میره ، عجیبه که خودش پزشکه ولی این کارو می کنه . هیون مین : یاااا پرستار هان ، مزه ی تلخ و زننده ی این قرص اونم ناشتا واقعا غیر قابل تحمله ، وگرنه من خودم می دونم چه دارو روی ایی مصرف کنم . پرستار هان : میدونم دخترم ، حالا بیا قرص رو بخور . قرص رو خورد و پرستار هان بعد از چک کردن وضعیتش از اتاق بیرون رفت . آروم از روی تخت بیرون اومد و رفت کنار پنجره ، طوری که پشتش به تهیونگ بود .

هیون مین : تهیونگ ، ممنون که کنارم بودی ، امروز دیگه باید بری سر کارت ، یئون ( دوست صمیمی هیون مین ) میاد پیشم . تهیونگ : یاااا ، من نمیتونم تنهات بزارم می خوام بمونم . هیون مین : نگران من نباش اولا بچه نیستم دوما خودم پزشکم پس می تونم مراقب خودم باشم . برو به کارت برس ، می دونی که جلسه های این روزات خیلی مهمن . تهیونگ با اعتراض از اتاق بیرون رفت . کمی گذشت ، هیون مین هودیشو پوشید و رفت تو حیاط بیمارستان ، با چشماش دنبال تهیونگ می گشت . کنار یه پسرک کوچولو پیداش کرد ، رفت سمتشون ، بعد از اینکه پسرک با پرستار همراهش دور شدن ، به تهیونگ نگاهی کرد و گفت : من درکت می کنم اما من دلم نمی خواد مدیر عامل یکی از بزرگ ترین شرکت های کره به خاطر من به درد سر بیفته . ارزششو نداره تهیونگا . تهیونگ نگاه ناراحتی بهش کرد و گفت : چطور این حرفو میزنی چطووووور ..... هیون مین دستی به موهاش کشید و اونا رو به هم ریخت و گفت : شوخی کردم پسرک مو فرفری من .... ولی اگه می خوای من خوشحال باشم امروز برو و جلسات رو برگزار کن ، قول میدم تا دو روز بعد که جسات رو شرکت کردی خوراکیامو تنهایی نخورم . بعد چشمکی زد که لبخند تهیونگ نمایان شد .

دستشو گرفت و برد به اتاق تا تهیونگ وسایلش رو جمع کنه . بعد تهیونگ رفت و هیون مین تا اومدن یئون مشغول انجام کاراش شد . این عجیب بود اما دردش بیشتر می شد وقتی اون پسر خوشتیپ و جذاب کنارش نبود . قفسه ی سینه اش انگار سر جنگ داشت باهاش . به خاطر وضعیتش نمی تونست طبابت کنه ولی تو همون بیمارستان پرونده ی چند تا بیمار رو به عهده گرفته بود و بررسی می کرد . دو روز گذشت ....

هیون مین تو اتاق مشغول کار با لپ تاپ بود ، درد قلبش حسابی کلافه اش کرده بود و سعی می کرد خودشو سرگرم کنه. با لپ تاپ ور می رفت که در باز شد و تهیونگ اومد تو اتاق . با خوشحالی از جاش پرید و رفت به استقبالش . تهیونگ پیشونیش رو ب.و.س.ی.د و گفت : توت فرنگی من چطوره ؟

هیون مین : خوبم ، فقط دلم برای تو تنگ شده بود . تهیونگ : چاگیا رنگت پریده ، راستشو بگو حالت خوبه ؟ _ اوهوم میگم خوبم ، بیا بشین . تهیونگ روی صندلی نشت و به هیون مین نگاهی کرد و کمی مضطرب به نظر می رسید . هیون مین : مو فرفری چی میخوای بگی ، بگو . تهیونگ : هیون مین ، هیون مین قشنگ خودم .... من .... راستش تو جلسه ی دیروز مشخص شد که برای چند تا قرار داد بزرگ باید بریم پاریس .... اما .... هیون مین حرفشو قطع کرد و گفت : می دونم عزیزم ، بهت تبریک می گم . امروز تو سایت خوندم ، تیتر زده بود ، مدیر عامل شرکت بزرگ خرید و فروش خودرو های لوکس برای قرارداد های بزرگ و ارزشمندی به پاریس می رود . بعد با خنده ی ارومی ادامه داد : ینی منظورش این پسر مو فرفری کیوتیه که جلو ی من نشسته ، منظورش توی تهیونگا ؟ 😁 تهیونگ : اما من نمیرم . هیون مین می دونست قراره باز همون حرفای تکراری رو بشنوه برای همین حالت جدی ای گرفت و گفت :

تهیونگ .... آقای کیم تهیونگ ، می دونی چیزی که همیشه برام مهم بوده اینه که تو بهترین زندگی رو داشته باشی ، بهترین کار و موقعیت ، هر روز پیشرفت کنی و از زندگیت خوب لذت ببری . تهیونگ تو باید این کار رو انجام بدی حتی اگر من نباشم .... تهیونگ با صدای بلند گفت : هیون مین حق نداری این حرفو بزنی ، با این حرفت دیوونم می کنی حق نداری تکرارش کنی بسه . از روی تخت پایین اومد و دست تهیونگ رو گرفت . _ معذرت می خوام که ناراحتت کردم ، ولی تو به این سفر می ری و تو کارت پیشرفت می کنی ، این چیزیه که منو خوشحال می کنه پس دیگه بحث نکن تهیونگا ..... آخ ..... _ چی شد هیون مین _ هیچی ، قلبم داره به پرحرفی پسری به اسم تهیونگ اعتراض می کنه .... نگاه عمیقی هم انداختن و بعدش هیون مین آروم آروم در حالی که دستشو رو سینه اش گذاشته بود و به شدت فشار می داد تا دردش کم بشه از اتاق بیرون رفت . شب شد .... تهیونگ برای فردا بلیط رزرو کرده بود و ناراحت توی اتاق نشسته بود . هیون مین به اتاق اومد و از تهیونگ خواست با هم یه جایی برن ....

با هم به پشت بام ساختمون رفتن ، جایی که معمار و مهندس ساختمون به قشنگ ترین حالت ممکن درستش کرده بودن . پر از باغچه های کوچلو و قشنگ ، نیمکتا و چراغای رنگی ، یه حوض و ماهی های توش که دلبری می کردن ، بوی گل همه جا رو گرفته بود . هیون مین رفت جلو تر و به منظره ی بیرون خیره شد . _ میبینی تهیونگا ، همه چیز از اینجا کوچوله ، چراغ هایی که چشمک می زنن خیلی زیبان ، ما هم اگه اون پایین بودیم انداره ی مورچه می شدیم . نفس عمیقی کشید ، به درد شدیدی که داشت توجهی نکرد و ادامه داد : هوا عالیه ، تهیونگ تو هم خوب حسش کن ..... بغضش گرفته بود ، هنوز نرفته دلش برای تهیونگش تنگ شده بود . آروم رفت سمتش ....

بغلش کرد و دستاشو دورش حلقه کرد ، سرشو انداخت پایین ، حس می کرد هر لحظه ممکنه اشکاش سرازیر شه . صداش می لرزید و بغض داشت اما می خواست حرفشو بزنه . _ تهیونگا _ بله توت فرنگی ..... _ می دونی ..... آغوشت هنوزم آروم ترین و بهترین جای دنیاس .... انگار هر دو منتظر یه ضربه ی کوچک بودن و همزمان اشکاشون سرازیر شد . تهیونگ ، صورت توت فرنگیشو تو دستاش گرفت و آروم 💋 ای روی ل.ب.ا.ش نشوند . با چشمای اشکی به هم خیره شدن و بعد دوباره هیون مین رو به آغوش گرفت . هر دو می خواستن زمان متوقف شه و تا ابد تو اون نقطه بمونن ....

اونا خوشبختی رو تو همون لحظه لمس کرده بودن و طعمشو چشیده بودن . ولی هیون مین لحظه به لحظه بیشتر دلتنگ می شد ....... چند وقت بعد : یئون مضطرب بود و نمیدونست چطور به تهیونگ زنگ بزنه . به سختی شماره رو گرفت و صحبت کرد : الو تهیونگ شی ، کارتون تموم شده درسته ؟ تهیونگ : بله _ خب راستش ..... راستش ..... با گریه ادامه داد : هیون مین ..... هیون مین صدایی نشنید ، تلفن قطع شده بود و اضطراب یئون بیشتر . چند ساعت گذشت ، یئون نتونسته بود بخوابه و منتظر بود از تهیونگ خبری بشه . راه می رفت و شماره رو میگرفت ولی جواب نمیداد تا اینکه زنگ به صدا اومد . در رو باز کرد .

با تهیونگی مواجه شد که آشفته بود و داشت گریه می کرد . تهیونگ داد زد : یئونا ، هیون مین من ..... یئون به گریه افتاد بود و می دونست تهیونگ همه چی رو فهمیده آوردش تو خونه . تهونگ زانو زد و با گریه هیون مین رو صدا میزد . یئون : تهیونگ شی ، هیون مین خودش نمی خواست تا کار شما تموم شه برگردین کره ، نمی خواست کارتون به هم بریزه . و بعد یه سی دی به تهیونگ داد و گفت : این و هیون مین داد بدم به شما و بگم آخرین هدیه اش به شماس . تهیونگ رفت خونه و بدون هیچ کاری سریع سی دی رو گذاشت و شروع به تماشا کرد . تا هیون مین رو تو ویدیو دید اشکاش جاری شدن . ویدیو : سلام تهیونگا .... پسر مو فرفری عزیزم .... حالت چطوره .....

حالم خوب خوبه مطمئن باش . حالا میخوام حرفم رو بهت بزنم . اول ازت تشکر می کنم ، تو مثل یه معجزه بودی برای من ، زندگیمو زیبا کردی ، همیشه کنارت خوشبخت بودم و بهترین لحظه ها رو برام ساختی . ازت ممنونم تهیونگا و بعد می خوام که بهم قولی بدی ، قول بده که زود خوب شی ، قول بده گریه نمیکنی و ناراحتیتو کنترل می کنی ، میدونی که این منو عذاب میده ، قول بده که به زندگیت به قشنگی ادامه بدی و اونو بسازی ....

حرفام یادت نره ، گفتم بهت كه حتی اگه من نباشم تو باید به بهترین برسی ، تهیونگ عزیزم ، من همیشه پیشتم و از یه گوشه ای نگات می کنم . حواسم بهت هست ، پس قول بده همشه حالت خوب باشه ، مراقب خودت باش هیون مین کنارته . :) تیهونگ در حالی که با صدای بلند گریه می کرد داد میزد : چرا ، چطور تونستی .... هیون مین من نمی تونم می فهمی . یهو صدایی شنید . _ هیششششش برگشت سمت صدا _ تهیونگا همین الان ازت خواستم قول بدی که آروم باشی .... قولتو نشکون . تهیونگ : هیون مین ..... توت فرنگی قشنگم ، دختر مهربون و زیبای من ..... من .... هیون مین : تهیونگ اروم باش ، مراقب خودت باش ، خوب زندگی کن و خوشحال بمون ..... تصویر محو شد ..... و حالا تهیونگ مونده بود و کلی خاطره ی قشنگ و اون ویدیو که تصمیم داشت هر روز بارها و بارها ببینتش و البته ..... هیون مینی که از یه گوشه همیشه نگاش میکرد :))))))

چطور بود بچه ها 🥺🥺 نظراتتون کامنت کنید ( فحش ندین فقط 😂😂😁😁 ) مرسی ازتون که خوندین 💜💜