سیرک مردگان ۹

رینو نفس عمیقی کشید وارام ارام از پله ها بالا رفت زیر چشمی به صورت وحشت زده ی سارا وبقییه ی اهالی سیرک نگاه کرد . دست هایش را روی پله ها کشید ، خاک خورده بودند مدت ها بود که مرد رداپوش با او کاری نداشت شاید سالها .

در را باز کرد و پشت سراو وارداتاق شد .ذاتاق مثل همیشه تاریک بود یک میز چوبی به همراه صندلی کهنه جلوی پنجره ای بود که تنها منظره اش تاریکی بود . رینو در را با پا هل داد ودر با صدای ارامی بسته شد . سرش را پایین انداخت و چشمان ابی رنگش را زیر شنل بزرگ سیاه مخفی کرد : چیزی شده ؟؟ مردرداپوش پوزخندی زدوگفت : به لطف دوست جدیدت باز منو تو جلوی همدیگه سبز شدیم »

رینو به پنجره ی قدیمی خیره شد : اره .... مرد رداپوش به میز تکیه دادوگفت : جالبه نه ؟ توهم فهمیدی که اون خیلی شبیه خواهرت ارورا ست ؟؟.. رینو ارام گفت : اصلا قیافشو یادم نمیاد حدود سیصدسال از اخرین باری که دیدمش گذشته ..

: من که باور نمیکنم تو چهره ی اون خواهر حق به جانبتو فراموش کرده باشی ، راستشو بخوای اون موقع که گفتم دلم میخواد از دره ای چیزی پرتش کنم پایین دروغ نگفتم .... رینو خشکش زد منظور اورا فهمیده بود. این یه شوخی یا یه تجدید خاطره نبود بلکه یک اخطار بود.

مرد رداپوش نفس عمیقی کشید و گفت : در هر صورت به نظرم دردسر سازه .. پوزخندی زد : درک میکنی که چی میگم ؟؟ .... رینو دوباره به زمین چشم دوخت و گفت : نگران نباش اون برای تو دردسری درست نمیکنه ... مردرداپوش بلندخندیدوگفت :، کاراز محکم کاری عیب نمیکنه اگه کرد چی ؟؟؟

رینو تاکید کرد : این کارو نمیکنه.. : اگه کردچی .. من دلم نمیخواد اتفاقی برای دنیایی که ساختم بیفته به نظرت بهتر نیست قبل از اینکه چیزی رخ بده جلوشو بگیریم ؟؟

رینو : چی میخوای بگی ؟؟ مردرداپوش : فکرکنم دلت نمیخواد برای کسی که اینقدر به ارورا شباهت داره اتفاقی بیفته پیس بیا یه قراری بذاریم ..

پس از گفتن این حرف صورتش رابه رینو نزدیک کرد ودر گوشش گفت : من کاری بااون ندارم و در ازاش ... دیگر صدایی به گوش نرسید رینو گفت : قبوله ..

این داستان ادامه دارد....

ببخشید که کوتاه بود امیدوارم لذت برده باشید