عشق معجزه آسا ۷

از زبان ادرین: امروز انقد بابام بهم گیر داد که نرو مدرسه اخرش تبدیل شدم و تا مدرسه مجبور شدم بدوم . ناپدری مزخرف. واقعا نمیفهمم چرا هنوز بهش میگم بابا. دو سال پیش فهمیدم واقعا بابام نیست. امروز برنامه ها دارم . اول میرم برای اسم نویسی چون بازیم حرف نداره. بعدش از مدرسه میزنم بیرون و منتظر لیدیم میمونم. وقتی اومد بیرون هم میبرمش پیش آندره و با هم بستنی میخوریم.

زنگ خورد. خانم بوستیه: بچه ها میتونید برید ولی برای جلسه بعد گزارشتون یادتون نره. بچه ها: چشم خانم بوستیه. زود دویدم و دقیقا پشت معلم از کلاس خارج شدم یک دفعه یه نفر از پشت بهم برخورد کرد. ادرین: آخ

اون یارو: وای من واقعا متاسفم قصد بدی نداشتم. ادرین : مشکلی نیست. نگاهی بهش کرد یه پسر با موهای بلوند و پوست سفید و چشمای آبی بود درست شبیه کلویی.پاشد و خودشو تکوند و ادامه داد: ادرین?? یارو دست ادرینو گرفت و گفت: جاناتان. دوستام بهم میگن جان.

ادرین: خوشوقتم. اوه ببخشید من دیرم شده باید برم. مرینت: ادرین؟ ادرین : سلام مرینت . دوستم جاناتان البته تازه با هم آشنا شدیم.من باید برم دفتر مدیر. مرینت: سلام جاناتان.من مرینتم. راستش منم میخواستم برم دفتر مدیر بیا با هم بریم. جاناتان : سلام مرینت.باشه . پس بیاید سه تایی بریم چون منم میخواستم بیام دفتر مدیر. ادرین و مرینت: حتما.

با همدیگه به سمت دفتر مدیر راه افتادیم . مرینت و ادرین برای بازی رایانه ای ثبت نام کردن و جاناتان برای مسابقه شطرنج. جاناتان رفت و مرینت و ادرین موندن. مرینت: ادرین. حالت خوبه؟ نباید میومدی مدرسه. ادرین: اره خوبم. در ضمن من فرار کردم. مرینت: وای پس حتما دارن دنبالت میگردن. ادرین : اره . ولی پیدام نمیکنن. مرینت: چرا؟

ادرین: از مکس هولوگرامشو قرض کردم و یه هولوگرام جای خودم گذاشتم تو اتاق.الان داره استراحت میکنه. مرینت: فکر خوبیه. ادرین: مرینت میشه بعد مدرسه بریم بستنی بخوریم. مرینت: ببخشید ولی کلی کار دارم نمیتونم بیام. ادرین : باشه ولی اگه کارات زودتر تموم شدن بیا. مرینت: باشه . مگه الان میخوای چیکار کنی که اینطوری صحبت میکنی؟ ادرین: فرار

مرینت : وای ادرین اما اینطوری تنبیه میشی. ادرین: نه . نگران نباش. اگه شدمم اشکال نداره. ادرین رفت و مرینت نگاهش کرد و براش دست تکون داد. مرینت رفت پیش آلیا و گفت: آلیا خوبی ؟ آلیا: آره دختر عالیم . مرینت: چرا؟

آلیا: یه خبر داغ و دست اول دارم برات مادر کلویی ازدواج کرده و پسر دار شده و اسم پسرش هم جاناتانه میگن اومده مدرسه ی ما . مرینت: عکسی ازش داری؟ آلیا عکس جاناتان رو بهش نشون داد. خودش بود. دقیقا عین کلویی ولی فرم صورتش فرق داشت. مرینت: من دیدمش آلیا: یه مدل تازه کار و رقیب ادرینه. مرینت : واقعا؟ آلیا: آره.

جاناتان از اونور مدرسه سمت مرینت اومد و گفت: مرینت مرینت: اوه سلام جاناتان. جاناتان: بهم بگو جان. دنبالت بودم مرینت: برای چی؟ جان: برای کار مرینت: چه کاری؟ جان: مگه تو طراح نیستی؟ مرینت: بله . هستم . یعنی خواهم شد. طراح ادرین اگرست. جان: خب ببین من میخوام کاراتو ببینم . چون ازت تعریف زیاد شنیدم.

مرینت: ام... باشه. بعد مدرسه خوبه؟ جان: آره . میتونیم پیش آندره بستنی هم بخوریم. مرینت: آره. خوب میشه. زنگ مدرسه خورد. کت نوار به ادرین تبدیل شد و جلوی در مدرسه ایستاد تا مرینت بیاد. اما یکدفعه یه چیزی دید که احساسات منفیش زیاد شد.

مرینت و اون پسره جان داشتن میرفتن با هم یه جایی. ادرین تعقیبشون کرد البته به عنوان کت نوار. دید که با هم بستنی خوردن و خندیدن و کار ها و طراحی های مرینت رو دیدن. احساسات منفی کت نوار همینطور زیاد و زیاد تر شد و هاکماث اونو حس کرد.

کت نوار: اون به من گفت وقت نداره اما با اون پسره میره بیرون? هاکماث: اوه مثه اینکه گربه کوچولوی ما عصبانیه. آکومای من بیا از خشم این گربه به نفع خودمون استفاده کنیم.