چرا آدم نصفِ شب «چیزهای عجیب» می‌بیند یا می‌شنود؟

تا به حال شده نصف شب بیدار شوید و ناگهان حس کنید کسی توی اتاق است در حالی که شما فقط از صندلی گوشه ی اتاق موجود عجیبی دیدید؟

وقتی بدن خسته است ولی کامل نخوابیدی یا تازه از خواب بیدار شدی، مغز وارد حالت هیپن‌اگوژیک / هیپن‌پامپیک میشه. در این حالت: مغز تصاویر تصادفی تولید می‌کنه صداهای پراکنده می‌سازه مرز خیال و واقعیت برای چند لحظه سردرگم میشه این کاملاً طبیعیه.

شب، وقتی محیط ساکت و تاریکه: صداهای خیلی معمولی (مثل کولر، یخچال، لوله‌ها) واضح‌تر شنیده می‌شن سایه‌ها قوی‌تر دیده می‌شن مغز اطلاعات کم رو با «حدس» پر می‌کنه وقتی نور کم باشه، چشم هر سایه‌ای رو بزرگ‌تر یا عجیب‌تر برداشت می‌کنه.

مغز شب‌ها بیشتر در حالت «هوشیاری» قرار می‌گیره چون تاریکی همیشه برای انسان محیط نامطمئن بوده. نتیجه‌اش: کوچک‌ترین تکان یا صدا عجیب‌تر به نظر می‌رسه مغز سریعاً چیزها رو تهدیدآمیز تفسیر می‌کنه حتی سایه‌ی لباس روی صندلی رو ممکنه «چیز دیگه» برداشت کنه (آره مغز ما خیلی لطف داره)

وقتی: کم‌خوابی داشته باشی استرس یا فکر زیاد داشته باشی ساعت‌های طولانی بیدار مونده باشی مغز ممکنه چیزهایی رو بیش‌برداشت کنه. یعنی چیزی که واقعی نیست رو واقعی حس کنه. این هم کاملاً طبیعی و شایعه.