(پارت دوم و اخر)همیشه عاشقت خواهم ماند

عشقی که بعد از رفتنش هنوز پایدار بود💔

بعد رفت و سفارش دو پیتزا داد. بعد از خوردن پیتزا به آرزو گفت: امروز میخوام بریم بیرون . میریم پارک جنگلی همون جای که اولین بار همدیگه رو دیدیم باز یه لبخند از آرزو و باز یه بغضی که گلوی علی رو می‌فشرد. نزدیک های بعد از ظهر علی به آرزو گفت: آماده شو بریم. خودش هم رفت تا آماده بشه تو همین موقع رعد و برق زد علی زود رفت کنار پنجره بله داشت بارون می اومد

علی لبخند زنان به آرزو گفت مثل اینکه امروز روز ما نیست ولی من نمیزارم روزمون خراب نمیشه . میدونست که آرزو از بارون خوشش میاد به همین خاطر هر دو به حیاط رفتند و مدتی زیر بارون باهم قدم زدند وقتی به خونه اومدند سرتا پا خیس بودند . رفتند تا لباساشونو عوض کنند. علی و آرزو وارد حال شدند و روی مبل نشستند . علی با خودش گفت وای چقدر من خوشبختم بعد از آرزو پرسید: چقدر منو دوست داری و باز یه لبخند از آرزو و باز بغضی که داشت علی رو میک.شت. علی به آرزو گفت :من خوشبخت ترین مرد دنیام که زنی مثل تو دارم باز لبخند آرزو و بغض علی.

اره علی و آرزو دیو.انه آور همدیگر رو دوست داشتند . اونها از نوجوانی باهم دوست بودند و رفته رفته این دوستی تبدیل شد به یه عشق پاک . علی همچنان داشت با همسرش صحبت می‌کرد که زنگ در زده شد موردش بود.

علی از آمدن مادرش ناراحت شد هر روز می آمد و علی رو ناراحتر از روز قبل می‌کرد و میرفت. مادرش باز بعد حرفهای تکراری که من پیرم مریض.م ،گفت : امروز رفته بودم خونه اعظم خانوم میشناسیش که همسایمونه میگم میخواستم ببینم حرف مادرش رو قطع کرد و گفت: ولم کن مادر بذار بادرد خودم بسوزم هر روزمیری خونه این و اون تو رو خدا دست از سرم وردار. مادرش با گریه گفت: چرا نمیخوای باور کنی آرزو مر.ده و دیگه هم زنده نمیشه. اون رفته و با این کارهای تو برنمیگرده تو باید سر سامون بگیری. اره آرزو یکسال بود که مرده بود و دریک تصادف. اون یکسال پیش رفته‌ بود. ولی اون در مغز و قلب و خیالات و رویای علی زنده بود و علی نمی‌خواست از این رویا بیرون بیاید علی هر روز هر ساعت درخیالاتش با آرزو زندگی می‌کرد. باز این بغض لعنتی داشت علی رو خ.فه می‌کرد.....💔