مقایسه اینترنت ملی با اینترنت جهانی!

اینترنت ملی چیست؟ یا اینترنت ملی چه فرقی با اینترنت جهانی دارد؟؟

خب بزارید اینترنت جهانی رو به طور خلاصه براتون توضیح بدم. اینترنت جهانی شبکه‌ای باز و بین‌المللی است که دسترسی به همه سرویس‌ها و وب‌سایت‌های خارجی و داخلی را فراهم می‌کند.

اینترنت ملی چیست ؟ اینترنت ملی (شبکه ملی اطلاعات) زیرساختی داخلی برای ارائه خدمات و محتوای داخل کشور که می‌تواند به‌صورت مستقل از اینترنت جهانی نیز عمل کند و برخی سرویس‌ها تنها یا بهتر در داخل آن کار کنند.

خب، اصلا اینترنت ملی مزایا داره؟ یا مزایای اینترنت ملی چیست ؟ 1 سرعت و کیفیت بهتر سرویس‌های داخلی به دلیل میزبانی داده‌ها در داخل کشور، تأخیر کمتر و سرعت بالاتر ارائه می‌شود. ___________________________________ 2 افزایش امنیت و پایداری داخلی در صورت اختلال در ارتباطات جهانی، سرویس‌های حیاتی داخلی (دولت، بانک‌ها، حمل‌ونقل) پایدار می‌مانند. ___________________________________ 3 کاهش هزینه‌ها ترافیک داخلی معمولاً ارزان‌تر است چون از مسیرهای بین‌المللی عبور نمی‌کند. ___________________________________ 4 توسعه سرویس‌های بومی زیرساخت‌ها برای رشد پلتفرم‌ها و فناوری‌های داخلی فراهم‌تر می‌شود.

خب حالا که فهمیدیم اینترنت ملی چه مزایایی دارد باید بریم سراغ معایب. 1 احتمال محدود شدن دسترسی آزاد به اطلاعات در صورت اعمال سیاست‌های محدودکننده، دسترسی به بخش‌هایی از اینترنت جهانی سخت یا مسدود می‌شود. ___________________________________ 2 کاهش کیفیت ارتباطات بین‌المللی تمرکز بر شبکه داخلی ممکن است باعث سرعت کمتر یا محدودیت در استفاده از سرویس‌های جهانی شود. ___________________________________ 3 کاهش تعاملات جهانی کسب‌وکارها شرکت‌ها و استارتاپ‌ها برای تجارت و ارتباطات بین‌المللی ممکن است با مشکل مواجه شوند. __________________________________ 4 نگرانی درباره کنترل و نظارت تمرکز داده‌ها در داخل کشور ممکن است نگرانی‌هایی درباره حریم خصوصی ایجاد کند.

خب حتما تا الان براتون سوال شده که چه کشور هایی از اینترنت ملی استفاده می‌کنند . 1 ایران «شبکه ملی اطلاعات» (National Information Network)؛ زیرساختی برای ترافیک داخلی و امکان قطع یا محدود کردن اینترنت جهانی برای کاربران. ___________________________________ 2 روسیه پروژه «سایبر استقلال» (“sovereign internet”) — به اصطلاح RuNet؛ قانون “سایبری حاکم” تصویب شده تا کنترل بیشتری روی زیرساخت‌های اینترنتی ملی داشته باشند. ___________________________________ 3 کره شمالی شبکه Kwangmyong؛ اینترانت بسیار محدود، با سرویس‌های ایمیل، موتور جستجو، خبر و وب‌سایت ___________________________________ 4 کوبا طبق برخی منابع ، کوبا یک اینترنت ملی دارد . ___________________________________ 5 میانمار(برمه) در برخی منابع از اینترنت ملی سخن گفته می‌شود. ___________________________________ لیست بالا نشان دهنده بعضی از کشور هایی است که از اینترنت ملی استفاده می‌کنند.

چند نکته مهم : در برخی کشورها مثل چین، به جای یک “اینترنت کاملاً جدا”، از فیلترینگ بسیار شدید (“دیوار آتش بزرگ چین” / Great Firewall) استفاده می‌شود تا کنترل زیادی بر محتوا داشته باشند؛ اما این بدین معنا نیست که اینترنت کاملاً قطع شده یا یک اینترانت جداگانه‌ی کامل مثل کره شمالی باشد. برخی از کشورها ممکن است در اسناد از «اینترانت ملی» صحبت کنند، اما در عمل اتصال به اینترنت جهانی را قطع نکنند؛ یا برعکس، توانایی “قطع کامل اینترنت جهانی” را به عنوان گزینه داشته باشند ولی مرتباً از آن استفاده نکنند. مثلاً وضعیت روسیه در برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد که “سایبری حاکم” پیگیری شده، اما هنوز قطع کامل دائم ارتباط جهانی رخ نداده است. اطلاعات دقیق و به‌روز در مورد “اینترنت ملی” در بسیاری از کشورها محدود است و ممکن است تغییر کند.

به طور خلاصه میخوام بگم اینترنت ملی خوب است یا نه. اینترنت ملی در بخش فنی می‌تونه مفید باشه (برای سرعت داخلی، امنیت زیرساخت‌ها، پایداری سرویس‌های حیاتی) اما برای کاربران عادی معمولاً خوب تلقی نمی‌شه (چون می‌تونه باعث محدودیت دسترسی، کندی ارتباط جهانی، فیلتر بیشتر و کاهش آزادی آنلاین بشه) پس مزایای فنی دارد، ولی از نگاه کاربران معمولی معمولاً نتیجه‌اش منفی‌تر دیده می‌شود.