سکوت~

سکوتت را ندانستم نگاهم را نفهمیدی نگفتم گفتنی هارو تو هم هرگز نپرسیدی

شبی که شامِ آخر بود به دست دوست خنجر بود... میان عشق و آینه چه جنگ نا برابر بود

چه جنگ نابرابری چه دستی و چه خنجری چه قصه ی محقری چه اول و چه آخری

ندانستیم و دل بستیم نپرسیدیم و پیوستیم ولی هرگز نفهمیدیم شکارِ سایه ها هستیم

سفر با تو چه زیبا بود به زیبایی رویا بود نمیدیدیم و میرفتیم هزاران سایه با ما بود