با بیماری دیسلکسیا آشنا شوید
اختلال دیسلکسیا (dyslexia)، دیسلسکی یا نارساخوانی یک مشکل یادگیری است که در درجه اول بر مهارت‌های خواندن و نوشتن تاثیر می‌گذارد. با این حال، تاثیر آن فقط به این مهارت‌ها محدود نمی‌شود. نارساخوانی در واقع مربوط به پردازش اطلاعات است. افراد نارساخوان ممکن است در پردازش و به خاطر سپردن اطلاعاتی که می‌بینند و می‌شنوند مشکل داشته باشند که این می‌تواند بر یادگیری و کسب مهارت‌های سواد تاثیر بگذارد. نارساخوانی همچنین می‌تواند سایر زمینه‌ها مانند مهارت‌های سازمانی را هم تحت تاثیر قرار دهد
علائم این بیماری عبارتند از: مشکل در خواندن و نوشتن: افراد مبتلا به دیسلکسیا معمولا در تشخیص و تلفظ صحیح کلمات مشکل دارند و ممکن است به کندی بخوانند یا هنگام نوشتن، حروف را اشتباه بنویسند. مشکل در تشخیص اصوات: افراد دیسلکسیک در تشخیص صداهای مرتبط با حروف مشکل دارند که این موضوع باعث می شود تلفظ و خواندن کلمات برای آنها دشوار باشد. حافظه ضعیف در ارتباط با واژگان: یکی دیگر از علائم دیسلکسیا، مشکل در به خاطر سپردن و یادآوری کلمات و حروف است. مشکل در درک متن: افراد مبتلا به دیسلکسیا ممکن است نتوانند متون نوشتاری را به خوبی درک کنند و مفهوم جملات برایشان نامفهوم بماند.
با وجود پیشرفت علم پزشکی هنوز پزشکان نتوانسته اند؛ دلیل کاملاً مشخصی را برای اختلال خوانش پریشی پیدا کنند. بسیاری از متخصصان عقیده دارند که این مشکل می‌تواند ریشه وراثتی و ژنتیکی داشته باشد. برخی از عواملی که باعث افزایش احتمال ابتلا به خوانش پریشی می‌شوند؛ عبارتند از: سابقه خانوادگی: موتاسیون در ژن DCDC2 می تواند با اختلال نارسا خوانی ارتباط داشته باشد. والدین می‌توانند این جهش را به فرزندان خود منتقل کنند و آنها را نیز به این اختلال دچار کنند. آسیب مغزی: اگر در اثر آسیب های مغزی مانند سکته مغزی ناحیه مربوط به پردازش زبان دچار مشکل شود؛ می تواند اختلال نارسا خوانی را به وجود آورد. بخشی از قشر مخ مانند ناحیه بروکا که در لوب پیشانی نیمکره چپ مغز قرار دارد؛ جزو مهمترین قسمت ها برای پردازش زبان است. اگر این ناحیه دچار اختلال و آسیب شود می تواند اختلال های مربوط به زبان را به وجود آورد.
قبل از اقدام برای درمان بیماری دیسلکسیا ابتدا باید این بیماری توسط متخصص مغز و اعصاب یا روانشناس تشخیص داده شود و مورد تایید قرار بگیرد. علائم مربوط به دیسلکسیا با افزایش سن تغییر پیدا می کند به همین سبب با توجه به سن بیمار بررسی علائم انجام می شود. تمامی افراد مبتلا به این اختلال از بدو تولد دچار این مشکل نشده اند و در اثر آسیب های مغزی به صورت اکتسابی به این اختلال دچار شده‌اند به همین سبب این مورد باید در هنگام تشخیص مد نظر قرار بگیرد
روانشناسان روی نقش حمایتی خانواده برای درمان مبتلایان دیسلکسیا تاکید زیادی می کنند. خانواده ها باید از کودک حمایت کنند و با راهکارهایی که به آنها آموزش داده می شود با کودک خود تمرین کنند. والدین باید با مدرسه تعامل جدی داشته باشند و مربیان را مطلع کنند. از سرزنش کردن، انتقاد کردن و کارهایی که باعث کاهش عزت نفس کودک می شود باید به شدت خودداری کرد زیرا انتقاد و قرار دادن کودک در فشار روانی علاوه بر این اختلال باعث می شود کودک به اختلالات افسردگی و اضطراب نیز دچار شود.
در مجموع، باید گفت خوانش پریشی در بین افراد شایع نیست ولی آنقدر فراوان هست که شناخت خوبی نسبت به آن وجود دارد. برآوردها نشان می دهد ۷% از مردم دنیا خوانش‌پریش هستند. جنسیت و نژاد در این اختلال دخیل نیست
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
مفید بود.
خداقوت بهت سازنده🌸
عالی بود