چرا مطلب های کیپاپ ویژه نمیشن؟

حتماً برایتان پیش آمده که با خود بیندیشید: در این همه هیاهو و شلوغیِ دنیای تستچی، که قلمروِ شور و اشتیاقِ طرفدارانِ کی‌پاپ است، چرا این تست و پست های کی‌پاپ که با وسواس و دقتِ فراوان ساخته می‌شوند، و اغلب با کاورهای هنریِ خیره‌کننده تزئین گشته‌اند، تستچی جایگاهِ ویژه‌یِ ای برای تست های کیپاپ نمی‌بینند؟ اینجا هستیم تا به این موضوع بی اندیشیم و پی ببریم

در فلسفه، اغلب با مفهوم “ارزش” و “اصالت” سروکار داریم. وقتی می‌پرسیم چرا تست‌های کی‌پاپ ویژه نمی‌شوند، در واقع داریم به این سوال فکر می‌کنیم که چه چیزی یک محتوا را “خاص” یا “ویژه” می‌کند و آیا تست‌های کی‌پاپ به دلایل ذاتی یا بیرونی، فاقد این ویژگی هستند؟ می‌توان گفت که “ویژه” بودن، نوعی تمایزگذاری و برجسته‌سازی است. این تمایز می‌تواند بر اساس معیارهای مختلفی صورت گیرد:

اصالت و نوآوری: آیا تست‌های کی‌پاپ، اگرچه ممکن است سرگرم‌کننده باشند، اما از نظر ساختاری یا محتوایی، به اندازه‌ی کافی نوآورانه یا اصیل هستند که شایسته‌ی برجسته‌سازی باشند؟ فلسفه هنر و زیبایی‌شناسی به ما می‌آموزد که گاهی اوقات، ارزش یک اثر هنری یا یک خلق فکری، در توانایی آن برای به چالش کشیدن انتظارات، ارائه دیدگاه‌های جدید، یا شکستن قالب‌های موجود است. اگر تست‌های کی‌پاپ بیشتر بر تکرار فرمول‌های موفق یا پاسخ به سلیقه‌های رایج تمرکز داشته باشند، ممکن است از نظر فلسفی، فاقد آن "جرقه"ی اصالتی باشند که یک اثر را “ویژه” می‌کند

عمق معنایی و پیچیدگی: فلسفه همواره به دنبال درک لایه‌های عمیق‌تر واقعیت و پیچیدگی‌های وجودی است. آیا تست‌های کی‌پاپ، به طور کلی، توانایی پرداختن به موضوعات عمیق‌تر، سوالات وجودی، یا کاوش در ظرایف روانشناختی و اجتماعی را دارند؟ اگر ماهیت این تست‌ها بیشتر بر سرگرمی سطحی، تشخیص علایق ساده، یا پاسخ به کنجکاوی‌های زودگذر متمرکز باشد، ممکن است به دلیل فقدان عمق معنایی، در دسته‌ی محتواهای “عادی” قرار گیرند و نه “ویژه

چه کسی تعیین می‌کند که چه چیزی “ویژه” است؟ این خود یک پرسش فلسفی است. آیا این مدیر سایت (“ممد”) است که با معیارهای خود (که ممکن است اقتصادی، استراتژیک، یا هنری باشند) تصمیم می‌گیرد؟ یا این مخاطبان هستند که با استقبال خود، ارزشی را به یک محتوا می‌بخشند؟ اگر “ویژه” بودن یک مفهوم سوبژکتیو باشد، یعنی وابسته به نظر و قضاوت یک فرد یا گروه خاص، آنگاه عدم ویژه‌شدن تست‌های کی‌پاپ می‌تواند نشان‌دهنده‌ی این باشد که این تست‌ها، در چارچوب معیارهای تعیین‌شده توسط تصمیم‌گیرندگان، هنوز به سطحی از “ارزش” که مستلزم “ویژه‌شدن” است، نرسیده‌اند

کی‌پاپ: شاید بتوان گفت که کی‌پاپ، مانند بسیاری از پدیده‌های فرهنگی معاصر، به شدت در “لحظه‌ی حال” و “جریان سیال” خود زندگی می‌کند. برجسته‌سازی و “ویژه‌سازی” اغلب نیازمند نوعی “تثبیت” و “ماندگاری” است؛ یعنی محتوایی که بتواند به عنوان یک نقطه عطف یا یک اثر ماندگار تلقی شود. اگر تست‌های کی‌پاپ بیشتر در خدمت ترندها و هیجانات زودگذر باشند، ممکن است نتوانند آن “جاودانگی” یا “اهمیت تاریخی” را که لازمه‌ی “ویژه” بودن در یک بستر طولانی‌مدت است، به خود بگیرند

بسیاری از آثار برجسته و “ویژه” (چه هنری، چه فکری)، عنصری از تضاد، کشمکش، یا مواجهه با چالش وجود دارد. این تضاد می‌تواند درونی (درون شخصیت‌ها) یا بیرونی (میان شخصیت‌ها یا با جامعه) باشد. اگر تست‌های کی‌پاپ عموماً ماهیتی رضایت‌بخش، سرگرم‌کننده و بدون تنش دارند، ممکن است فقدان این “کشمکش دراماتیک” یا “پیچیدگی فلسفی” باعث شود که از منظر “ارزش‌گذاری برای تمایز”، در مرتبه‌ی پایین‌تری قرار گیرند