طلای سفید

طلای سفید آلیاژی از طلا است که از ترکیب آن با حداقل یک فلز سفید رنگ به دست می‌آید. آلیاژهایی که در ساخت طلای سفید استفاده می‌شوند اغلب پالادیوم، روی، مس، نیکل، منگنز و نقره هستند.

در اواخر دهه 20 و 30 میلادی جواهرات ساخته شده از طلای سفید اولین بار بر سر زبان‌ها افتاد و تا به امروز توانسته طرفداران بسیاری را به خود جذب کند. قبل از اینکه توضیحات در رابطه با طلای سفید را آغاز کنیم بهتر است بدانیم آلیاژ یعنی چه؟ آلیاژ در واقع ترکیبی از فلزات با یکدیگر یا با سایر عناصر نافلزی است که خواص متفاوتی از عناصر تشکیل دهنده خود دارد.

ترکیب درصد طلا نسبت به سایر فلزات موجود در طلای سفید به ترتیب معادل 75% و 25% است. رنگ نهایی طلای سفید ناشی از روکش کردن آن با فلز رودیم است. در واقع از آنجا که طلای سفید جلا و درخشندگی خود را بعد از مدتی از دست می‌دهد، یک لایه فلز رودیم روی سطح آن می‌کشند که باعث درخشندگی آن می‌شود. همچنین با اضافه کردن مقداری مس به طلا هم می‌توان طلای صورتی رنگ تولید کرد. افراد زیادی فکر می‌کنند طلای سفید در طبیعت وجود دارد و قابل استخراج است، در حالی که با توجه به مطالب ذکر شده در بالا، طلای سفید، آلیاژی از طلا است که از ترکیب آن با فلزات سفید رنگ در آزمایشگاه‌های مخصوص بدست می‌آید. گفتنی است که برای ساخت طلای سفید بیشتر از پلاتین و نقره استفاده می‌شود.

طلای خالص (24 عیار) بسیار نرم است، بنابراین برای افزایش استحکام فلزات دیگری را به آن اضافه می‌کنند. به عنوان مثال برای طلای زرد از فلز مس استفاده می‌شود. خواص و ویژگی‌های طلای سفید بسته به نوع فلزی که در آن استفاده شده متفاوت بوده و به شرح زیر است:

اگر در ساخت طلای سفید از نیکل استفاده شده باشد، به دلیل سخت بودن نیکل محصول نهایی جنسی سخت دارد و بیشتر برای ساخت حلقه، سنجاق، گیره و زنجیر مناسب است. طلای سفیدی که با استفاده از پالادیوم ساخته می‌شود، نرم و انعطاف پذیرتر است و بیشتر برای ساخت جواهرات و سنگ‌های قیمتی از آن استفاده می‌شود. همچنین به منظور افزایش استحکام و وزن ممکن است در ساخت طلای سفید از نقره، مس و پلاتین هم استفاده شود. طلای سفید را برای جلای بیشتر با روکشی از رودیوم می‌سازند، که این روکش پس از گذشت 12 الی 18 ماه از بین رفته و باید مجددا آن را تمدید کرد.

طلای سفید چه تفاوتی با طلای زرد دارد؟ علاوه بر رنگ تفاوت‌های دیگری بین طلای سفید و طلای زرد وجود دارد؛ این تفاوت‌ها عبارتند از: طلای زرد راحت‌تر از طلای سفید خراشیده می‌شود و جنس نرم‌تری دارد، زیرا در ساخت طلای سفید از فلزات محکم‌تری استفاده می‌شود. برای حفظ جلا می‌توانید طلای زرد را پولیش کنید اما اینکار یک لایه از طلای شما را از بین می‌برد، اما در طلای سفید اگر هم خراش بوجود ییاید می‌توانید قطعه را با رادیوم پر کنید و سطح را بازیابی نمایید. همانطور که در متن هم اشاره شد آلیاژی که برای سخت طلای سفید استفاده می‌شود با طلای زرد متفاوت است. ترکیبات طلای سفید ممکن است باعث حساسیت‌های پوستی شود اما طلای زرد این مشکل را کمتر دارد.

تفاوت طلا سفید و نقره تشخیص طلا سفید از نقره اهمیت بسیار زیادی دارد. این اهمیت را می‎توان از تفاوت قیمت چشم‌گیر بین این دو نوع فلز مشاهده کرد. اولین راهی که می‌توانید طلا سفید را از نقره تشخیص بدهید، بررسی حالت چکش خوار بودن آن‌ها است. طلای سفید دارای خاصیت چکش‌پذیری بالایی است. در حالی که نقره به سادگی تغییر شکل نمی‌دهد. در ضمن، طلای سفید، حداکثر تا 75 درصد می‌تواند خلوص داشته باشد. در مقابل، نقره حداکثر تا 99.99 درصد خلوص دارد. یکی دیگر از تفاوت‌های بارز میان طلای سفید و نقره، کدها و اعدادی است که برای آن‎ها درج می‌شود. به طور کلی، از انگ یا کد k برای طلای سفید و از 925 یا s925 برای نقره استفاده می‌شود.