خب این پست رو تا ته برید که بفهمید چیزی که جدیدا مد شده چقدر اشتباهه
یه زمانی بود که مردم دنبال رژیم و بدنسازی و عکس با چای سبز بودن... الان چی؟ افسردگی شده ترند! ژست روشنفکری جدید! هر کی یه لیوان قهوهی تلخ دستشه، پتو تا دم دماغش کشیده، تو استوری اینستا هم نوشته: «من دیگه نیستم... آخه کی میتونه من رو درک کنه؟ دارم میـ💖ـمیرم از بس زندگیم پوچه» 😭 ... ببین الان اگه وسط حرفات نگـی "افسردهم"، مردم فکر میکنن از دنیای مد جا موندی.
🎭 کلاس آموزش ادای افسردهها: 1. هر جملهت رو با «اه» شروع کن. 2. آخرش رو با «نمیدونم دیگه حسش نیست» ببند. 3. بینش حتماً یه چیزی مثل: «هیچکس نمیفهمه منو» یا «زندگی پوچه» بگو. 4. آهنگ پسزمینه؟ بیکلام با پیانو و ویولن باشه حتماً!
🔬 ولی خب... بدن آدم شوخی نداره اینجا یه نکتهی علمی داریم که واقعاً جدیه: اگه یه جملهی منفی رو زیاد تکرار کنی، مغزت فکر میکنه واقعیه. یعنی چی؟ یعنی اگه تو هی به خودت بگی: «من افسردهم» «من حالم بده» «من بیانرژیم» «من پوچم» مغزت میگه: "اِ... اوکی! فهمیدم. بزن بریم حالت افسردگی!" و یهو میبینی علائمش واقعاً اومد سراغت: بیخوابی بیاشتهائی خستگی مداوم بیحوصلگی و در موارد شدید: احساس بیارزشی و ناامیدی واقعی... یعنی چی؟ یعنی تو با شوخی، خودتو انداختی تو چاه واقعی!
🤡 فرق بین کسی که واقعاً افسردهست با کسی که فقط نقش بازی میکنه؟ 🔹 افسرده واقعی: تو جمع ساکته خودش رو پنهون میکنه خجالت میکشه ناراحتیاشو بگه اگه بگی "چطوری؟"، میگه "خوبم"، چون نمیخواد سنگینیشو بندازه رو دوشت 🔸 افسردهی پُستساز: روزی ۷ استوری با شعرای شاملو میذاره پست آخرش نوشته: «بیصدا حذف میشم...» در حالی که داره با ماکارونی چیپسی و پفک خونگی فیلم کمدی میبینه!
📢 لطفاً فرقش رو بفهمیم: فرق زیادی هست بین کسی که توجه میخواد با کسی که کمک لازم داره. یکی میخواد دیده شه، اون یکی حتی حوصلهی دیده شدن هم نداره. یک سری ها هم فکر میکنن، چون شبزی هستن افسردهان و میرن توی فاز افسردگی. یا فکر میکنن چون درون گران افسردهان و بازم میرن توی فاز افسردگی.
اسلاید اضافه گذاشتم-_-
اگر پسندیدی، لایک کن و به سازنده انرژی بده!
پرفکت😘
عالیییی
💗💗
عالی بود 💖🌱
😁
پست عالی بود خسته نباشی🎀✨
باید اینو به یکی از همکلاسی های دیو*ون*م نشون بدم😐😂🌷☁
منم باید به دوست دوستم نشون بدم