پارو ماهی

این تست به شما کمک میکنه کشف کنید محل زندگی پارو ماهی کجاست،چه ویژگی هایی دارد و بدن آن چه حالتی دارد.

پاروماهی (Oarfish) ماهی‌های بزرگ، تا حد زیادی دراز و پره‌دار دریایی متعلق به خانواده کوچک Regalecidae هستند. در مناطق معتدل اقیانوسی تا مناطق گرمسیری زندگی می‌کند، اما به ندرت دیده می‌شود. به گزارش راز بقا، خانواده پاروماهی شامل سه گونه در دو جنس است. یکی از این پاروماهی‌های غول پیکر طولانی‌ترین ماهی استخوانی زنده است که طول آن تا ۱۷ متر می‌رسد.

پاروماهی اولین بار در سال ۱۷۷۲ توصیف شد. برخورد‌های نادر با غواصان و به ندرت دیده شدن آن باعث شده اطلاعات کمی در مورد رفتار و بوم شناسی پارو ماهی وجود داشته باشد. پاروماهی‌ها حیواناتی منفرد هستند و ممکن است در اعماق قابل توجهی تا ۱۰۰۰ متر زندگی کنند. در فوریه ۲۰۰۳ یک پاروماهی به اندازه ۳.۳ متر و ۶۳.۵ کیلوگرم با استفاده از میله ماهیگیری طعمه شده با یک ماهی مرکب در Skinningrove، انگلستان صید شد.

ویژگی‌های پاروماهی تصور می‌شود که نام رایج «پاروماهی» یا به بدن بسیار فشرده و کشیده آن‌ها اشاره دارد، یا به این باور که این ماهی‌ها با باله‌های لگنی خود را در آب می‌چرخانند. مورد دوم اکنون بی‌اعتبار شده است. خانواده Regalecidae از کلمه لاتین regalis به معنای «سلطنتی» گرفته شده است. نادر بودن و اندازه بزرگ آن‌ها، حضورگاه‌گاهی پاروماهی‌ها در ساحل پس از طوفان، و عادت آن‌ها به ماندن در سطح هنگام بیماری یا مرگ، باعث شده است که پاروماهی منبع احتمالی بسیاری از داستان‌های مار‌های دریایی باشد.

اگرچه گونه‌های بزرگ‌تر به‌عنوان ماهی‌های شکار در نظر گرفته می‌شوند و تا حدی جزئی به صورت تجاری صید می‌شوند، پاروماهی، اما به ندرت زنده صید می‌شوند. گوشت آن‌ها به دلیل قوام ژلاتینی آن برای خوردن مناسب نیست. پاروماهی غول پیکر با طول کلی منتشر شده ۸ متر و با گزارش‌های تایید نشده ۱۱ متر و ۱۷ متر و وزن ۲۷۰ کیلوگرم تا حد زیادی بزرگترین عضو خانواده است. طول ماهی استریمر به ۳ متر می‌رسد، در حالی که بزرگترین نمونه ثبت شده از Regalecus russelii ۵ متر اندازه گیری شده است.

در برخی از پاروماهی‌های یافت شده، انتهای دم ممکن است شبیه کُنده به نظر برسد. این احتمالاً نتیجه قطع عضو است که تصور می‌شود یک مکانیسم دفاعی در برابر شکارچیان باشد. دانشمندان در مورد عادات واقعی جفت‌گیری و تولید مثل این ماهی‌ها اطلاعات بسیار کمی دارند. یک ماده می‌تواند صد‌ها هزار تا میلیون‌ها تخم بگذارد. تخم‌های خود را در آب رها می‌کند آن‌ها آزادانه در آب شناور می‌شوند.

در مطالعه‌ای که اخیرا در مورد این گونه صورت گرفته نشان داده شد که «کوسه ماکوی باله کوتاه» و «نهنگ اسپرم» هر دو بر اساس الگو‌های انتقال انگل می‌توانند شکارچیان پاروماهی باشند. این نتایج بر اساس تجزیه و تحلیل بافت احشایی یک پاروماهی که توسط موسسه دریایی جزیره کاتالینا در جزیره سانتا کاتالینای کالیفرنیا بازیابی شده، انجام شد.