کنار هم بودن یک موضوع دو طرفه هست

رابطه یک چیز دو طرفه هست که ما باید حواسمون هم به انتظاراتمون باشه و هم به کارایی که میکنیم

سلام رابطه از شروع تا پایانش چندین نقطه خیلی مهم داره که مهم ترینش نقطه ای به اسم بلوغ فکری هر دو طرف توی رابطه هست

معمولا بلوغ فکری هر فرد بعد از یک اتفاق خاص یا گذشت یک زمان معین به وجود میاد ممکنه یک هفته باشه ممکنه یک ماه باشه ممکنه یک سال باشه ممکنه هم هیچ وقت ایجاد نشه که چیزی که خطرناکه همینه

وقت بلوغ فکری ایجاد نشه مدام بحث های کوچیک و بزرگی اتفاق میوفته که واقعا ارزش بحث ندارن ، مدام سطح انتظارات از همدیگه مثل ی دریای خروشان نا پایدار و معمولا غیر منطقیه البته هر انتظاری غیر منطقی نیست که الان توضیح میدم

اگر به دو طرفه بودن یک رابطه توجه کنید خیلی از این موضوعات رفع میشه به طور مثال: اگر من راضی نیستم طرف مقابلم ساعت دوازده شب به بعد بیرون باشه و اون هم همین حسو نسبت به من داشته باشه اونموقع اگه من این کار رو کنم خیلی خودخواهانه دارم از یک رابطه یکطرفه و از قلب طرف مقابلم سو استفاده میکنم

پسر و دختر نداره هر طرف میتونه اشتباه کنه پیشنهاد من فرصت دادنه اما دیگه وقتی تکرار میشه ی مشکل دیگه پیش که یعنی حرف شما برای طرف مقابلتون ارزشی نداره که این خودش ی موضوع بد تره

وقتی ی فرد قلبش بشکنه هر چقدر عاشق تر بوده بدتره حالا چرا؟ چون ناراحت میشه؟ نه چون تمام اون عشق به تنفر تبدیل میشه حالا ممکنه ی سری هاتون خیلی رویایی بگید نه کسی که عاشقه عاشق میمونه و اینا ولی بزارید بهتون بگم از دنیای فیلم و سریال انیمه در بیاید شما انسان های واقعی هستید حتی اگر همچین اتفاقی بیوفته قطعا طرف تو ذهنش میمونه

شما یک کاغذ ور دارید فرض کنید طرف مقابلتونه شروع کنید حرف های منفی زدن هر چیزی که باعث ناراحتی میشه بعدش با هر کلام کاغذ رو مچاله تر کنید در انتهای حرف وقتی کاغذ کامل مچاله شد شروع کنید به عذر خواهی و توجیه و تعریف و کاغذ رو کم کم باز کنید ، کاغذ مجدد صاف میشه و خب هنوز کاغذه اما شما نمیتونید چروک هایی که رو کاغذ بوده رو از بین ببرید

دیدید؟ ما ها همین کاغذیم اینکه ی نفر هر جور بخواد باهامون رفتار کنه و بعدش معذرت خواهی کنه در نود درصد اوقات اصلا کافی نیست چون این ناراحتی با ی کلمه بوجود نیومده که با یک کلمه(عذرخواهی) از بین بره

همیشه دو طرف به بلوغ فکری نمیرسن چون ممکنه فقط ی نفر به اون بلوغ برسه چون این بلوغ تا انتها ادامه داره حالا منظورم چیه؟ وقتی ی رابطه به هر دلیلی تمام میشه هز دو طرف به احترام خاطرات،تجربیات،روز ها، و ماه هایی که با هم گذروندن باید در سکوت و احترام با هم خدافظی کنن نه اینکه توهین و بی احترامی و حق نشناسی برای هم داشته باشن

حرفی که یک سال پیش زدم:اگر توی یک ارتباط عاطفی هستید اگر فقط هر کاری که میخواید انجام بدید خودتونو جای طرف مقابل بزارید نود درصد مشکلاتتون رفع میشه کافیه به این درک و بلوغ فکری برسید

از اینکه وقت گذاشتید و مطالعه کردید ممنونم اگه ادبیات نوشتنم با بقیه پست هام فرق داشت چون عصبی و عامیانه نوشتم حواستون به خودتون و سلامت روح و فکر و جسمتون باشه