چرا بعضی احساسات را درک نمیکنند؟

بی‌تفاوتی یا بی‌احساسی عدم احساس، احساسات، علاقه یا نگرانی از چیزی است. بی‌تفاوتی حالت بی‌علاقگی یا سرکوب احساساتی مانند نگرانی، هیجان، انگیزه یا اشتیاق است. یک فردِ بی‌تفاوت نسبت به زندگی عاطفی، اجتماعی، معنوی، جسمانی یا فلسفی و یا جهان از علاقه و نگرانی برخوردار نیست.

فرد بی‌تفاوت ممکن است در زندگی شخصی خود احساس هدف، ارزش یا معنی نداشته باشد. ممکن است از خود رفتار بی‌حسی یا ناهنجاری نیز نشان دهد. در روان‌شناسی مثبت‌گرا، بی‌تفاوتی در نتیجه رفتار افراد احساس می‌شود که آن‌ها از سطح مهارت لازم برای رویارویی با یک چالش برخوردار نیستند.

همچنین ممکن است نتیجه درک اصلاً هیچ چالشی نباشد. بی‌تفاوتی ممکن است نشانه‌ای از مشکلات روانی خاص مانند اسکیزوفرنی یا زوال عقل باشد. بی‌تفاوتی چیزی است که همه مردم با ظرفیت‌های متفاوت با آن روبه‌رو هستند، و یک پاسخ طبیعی به ناامیدی، گریز و استرس به‌شمار می‌رود؛

بی‌تفاوتی راهی برای فراموش کردن این احساسات منفی است. این نوع از بی‌تفاوتی معمولاً فقط در کوتاه‌مدت احساس می‌شود و زمانی به طولانی‌مدت یا حتی مادام العمر تبدیل می‌شود که مسائل اجتماعی و روانی عمیق‌تری وجود دارد.

یکی از ویژگی های انسان سالم، شناخت دقیق احساسات و هیجانات است. در واقع انسان موفق، کسی است که هر لحظه قادر است احساس خود را بشناسد و دلیل آن را پیدا کند چون در صورت نشناختن احساسات، ما قادر نخواهیم بود افکار اشتباه خود را که باعث ناراحتیمان شده تغییر دهیم. افراد باید احساسات خود را شناخته و علت آن احساس را جست و جو کنند و در صورت نیاز آن را بیان دارند. گاهی از دیگران می رنجیم که چرا ما را درک نمی کنند و باعث ناراحتیمان می شوند، درصورتی که شایددیگران از احساس عمیق ما اطلاع نداشته باشند.