تاریخچه ی هندسه ؟ و کاربرد آن

درسی کم شیرین که مزایای بسیار عالی و پیچیده ای داره !

هندسه ((به یونانی: γεωμετρία)، ژئو«زمین»، مترون «اندازه‌گیری») شاخه‌ای ازریاضیات است که با شکل، اندازه، موقعیت نسبی اشکال و ویژگی‌های فضا سروکار دارد. ریاضی‌دانی که در شاخه هندسه کارمی‌کند هندسه‌ دان نامیده می‌شود. هندسه به‌ طورمستقل در پاره‌ای از تمدن‌های اولیه به شکل بدنه‌ای از دانش عملی در مورد طول، مساحت و حجم ظهور کرد و پایه‌ریزی آن به عنوان یک دانش رسمی ریاضی در زمان تالس (قرن ششم پیش از میلاد) آغاز شد. مصریان اولین کسانی بودند که اصول هندسه را کشف نمودند. طی هر سال، رودخانة نیل طغیان کرده و نواحی حوزه‌ی رودخانه را سیل در بر میگرفت.

این امر، تمام علایم مرزی بین تقسیمات مختلف را پاک می کرد و لازم می گشت، دوباره هر نفر زمین خود را اندازه‌گیری و مرزبندی کند . آنان روشی از علامت‌گذاری زمین‌ها بکمک پایه‌ها و طناب‌ها ابداع کردند. آنها پایه‌‌ای را در محلی مناسب در زمین قرار می دادند، پایه‌ای دیگر، در محلی دیگر نصب می‌شد و دو پایه بوسیله طنابی که مرز را مشخص می کرد، به یکدیگر متصل میگشتند. بکمک دو پایه دیگر زمین محصور شده ، مساحتی برای کشت یا ساختمان سازی‌ می شد.

با روی کار آمدن یونانیان، اطلاعات ریاضی قدم به دوره ای، علمی گذاشت. اوایل، تمام اصول هندسی خیلی ساده بود. .ولی در سال 600 ق.م ، یک معلم یونانی بنام تالس، اصول هندسی بنظر علمی به اثبات رساند. تالس علت برخی از فرضیه‌ها را کشف نمود و شروع کننده هندسة تشریحی بود. .لی دانشمندی بهنام اقلیدس که در اسکندریه می زیست ، هندسه را به شکل یک علم بیان کرد.

او حدود سال 300 قبل از میلاد مسیح ، کلیه نتایج هندسی را که تا آن لحظه شناخته شده بود، جمع آوری کرد و آنها را شکل منظم، در یک مجموعة 13 جلدی نهاد. این جلد ها که اصول هندسه نامیده میشدند، به مدت 2 هزار سال در کل دنیا برای مطالعه هندسه به کار می رفتند. برپایه این قوانین ، هندسه اقلیدسی جهش پیدا کرد. هر چه زمان طی می شد، شاخه های بیشتری از هندسه بوسیله ریاضیدانان مختلف ، گسترش پیدا میکرد. لطف زیادی که یونانیان به پیشرفت ریاضیات کردند این بود که آنها، احکام ریاضی را در عوض استدلال منطقی استوار کردند. پیش از اقلیدس، فیثاغورث( 572-500 ق.م ) و زنون ( 490 ق.م. ) هم به پیشرفت علم ریاضی خدمت بسیار کرده بودند. در قرن دوم پیش از میلاد ریاضیدانی به نام هیپارک، مثلثات را اختراع نمود . او نخستین کسی بود که تقسیم بندی معمولی بابلی ها را برای اطراف دایره قبول کرد. به این معنی که دایره را به 360 درجه و درجه را به 60 دقیقه و دقیقه را به 60 تکه برابر تقسیم کرد و جدولی برپایه شعاع دایره درست کرد که وترهای بعضی قوس‌ها را به ما میداد و این کهن ترین جدول مثلثاتی میباشد که الان شناخته شده است.

پس از آن دانشمندان هندی عامل پیشرفت علم ریاضی شدند. در قرن پنجم میلادی آپاستامبا، در قرن ششم ، آریاب هاتا ، در قرن هفتم ،براهماگوپتا و در قرن نهم ،بهاسکارا در حیطه پیشرفت علم ریاضی خیلی مؤثر بودند.