بر سر خاک ایرج...

شعر از:شهریار

ایرجا سر بِدَرآور که امیر آمده است چه امیری که به عشق تو اسیر آمده است

چون فرستاده سیمرغ به سهراب دلیر نوشداروست ولی حیف که دیر آمده است

گوئی از چشم نظرباز تو بی پروا نیست چون غزالی به سر کشته شیر آمده است

خیز غوغای بهارست که پروانه شویم غنچه شوخ پر از شکر و شیر آمده است

روح من نیز به دنبال تو گیرد پرواز دگر از صحبت این دلشده سیر آمده است

سر برآور ز دل خاک و ببین نسل جوان که مریدانه به پابوسی پیر آمده است