✨✨معرفی چند موجود افسانه ای✨✨

اینو همه میشناسن معرفی میکنم:اِلف

اینم اکیدنا🐍🐍🐍🐍👸👸

اِنکانتادو خیلی قشنگه نه؟🐍🐠🌊✨

لامیا من نمیدونستم هرا انقدر بدجنسه😒

کاپر بیتربیت😒😂😂😂 👨💞👅😈

اینم هارپی ها قیافش خیلی زیبا نیست اما برا زئوس کارمیکنه پس این میزاریم پیش خوبا👿👼👐💖

این سیرن ها توی خیلی از فیلما هست مگه نه؟💞👀👅😈🤦‍♂️

اسمشون هست تیشتره فرشته جنگ که در مقابل شیاطین مبارزه میکرد اما بعدا پادشاه شیاطین اون رو عاشق خودش کرد و اون رو کوشت👼👸👸😈👻

دیو جهی:جهی دیو مونث موکل بر بی عفتی و فاحشه گریست. در آیین مزدیسنا او را در تقابل با امشاسپند و ایزد آناهید (که هر دو بار نمودی از پاکی و عصمت را به دوش میکشند) معرفی کرده اند. در گاهان اوستا نامی از وی برده نمیشود. اما یسنه به وضوح از او نام برده و در بندهشن نقش تخریبگر غیر قابل چشم پوشی او در جنگ همیشگی روشنی و تاریکی به خوبی به تصویر کشیده شده است. او را جادوگر، شهوت انگیزو پناه دهنده گناهکاران و ددمنشان دانسته اند. اوستا از او با نام جهیکا (Djahikā) یاد کرده و در یسنا در وصفش چنین میخوانیم: به جهیکای جادوگر، شهوتران، نهانکار، که منش خویش را رها می کند به سان ابر باد برده، به تباه کنندهﻯ پیکر پرهیزگار، ای هوم زریون بزن گرز را!

مردخوار: شیوه شکارکردن مردخوار در افسانه‌های اروپایی بسیار جذّاب است. وی ابتدا با نیش دم کژدم‌مانند خود زهری کشنده به شکار تزریق می‌کند و دردی در وجود او ایجاد می‌کند. سپس وقتی مطمئن شد که شکار دیگر قدرت حرکت ندارد قسمتی از گوشت او را می‌کند و به کناری می اندازد. زهر خود به خود از زخم به وجود آمده خارج می‌شود. سپس مانتیکور در حالی که آواز لالایی مانندی را زمزمه می‌کند شکار را می‌بلعد.

مِلمِداس، در آیین زرتشت و افسانه های ایرانی، نام زنی است بسیار زیبا، که آراسته به گوهرهای گرانبهای فراوان می‌باشد. ملمداس بر جوانان پدیدار می‌شود و آنان را به هم آغوشی با خویش فرامی خواند، اما به هنگام همخوابی پاهای او، همچون اره ای جوان هوسباز را قرپانی می‌سازد و او را تکه تکه می‌نماید. ملمداس را می‌توان همتای جهی در افسانه های زرتشتی دانست. برخی نیز از مانندی ملمداس با سیرن در افسانه های یونان سخن گفته‌اند.

خوب تمام این غذا رو از طرف من بخورین✌😂😂