آدامس : محبوب رنگی ها

تاریخچه آدامس

آدامس نوعی جویدنی مصنوعی و جذاب است که طرفداران زیادی از کودک و بزرگسال، پیر و جوان دارد. آدامس علاوه بر جنبه سرگرمی و یا یک عادت دیرین، به منظور تازه کردن و خوشبو کردن دهان به کار می رود و خواص درمانی نیز دارد. اگر از علاقمندان جویدن آدامس با طعم های متفاوت هستید، برایتان جالب خواهد بود که با مخترع آدامس و مواد به کار رفته در تولید آدامس آشنا شوید.

آدامس یکی از قدیمی ترین ترکیبات ساخته شده در جهان محسوب می شود. آدامس در فرم های اولیه یک توده ارتجاعی از درخت رزین یا سرم بود که افراد آن را می کندند. در طول تاریخ انواع مختلفی از آدامس ها وجود داشتند که از مواد مختلف ساخته شده بودند. بعضی از کندر ها هم به عنوان آدامس مورد استفاده قرار می گرفتند. در دوره نئولیتیک در قسمت های مختلف دنیا آدامس در بین مردم رواج پیدا کرد. آنتونیو لوپز یک سیاستمدار مکزیکی که نوعی صمغ را از درخت جدا کرده بود و آن را به عنوان آدامس استفاده می کرد که آمریکایی های بومی هم کم کم از آن استفاده کردن و همین موضوع باعث شد که مردم آمریکا با آدامس که از ماده چسبنده پارافین به دست می آمد، بیشتر آشنایی پیدا کنند تا این که بعداً دستگاه های تولید آدامس روی کار آمدند و سربازان آمریکایی در طول جنگ جهانی دوم با این آدامس ها آشنا شدند و همین باعث شد که کشورهای دیگر هم با آدامس آشنایی بیشتری پیدا کنند.

جان باکون کورتیس با کمک برادرش در سال 1848 میلادی نخستین آدامس تجاری را با شیره و رزین درخت صنوبر تولید و به بازار عرضه و آن را «State of Maine Pure Spruce Gum» نامیدند. آموس تایلر با همکاری شریکش به نام ساموئل مورس با ترکیبی خاص از گلاب و روغن زیتونآدامسی را تهیه و در 27 جولای سال 1869 نخستین گواهی ثبت اختراع برای آدامس تولیدی خود ثبت نمود. هم زمان با این مخترع، یک دندان پزشک اهل اوهایو به نام ویلیام فاینلی سمپل آدامس دیگری را اختراع نمود که حاوی طعم دهنده های شیرین بود و تمیزکنندگی لثه را در خود جای داده بود. اولین گام برای ساخت آدامس به معنای مدرن آن با تلاش های شخصی به نام توماس آدامز صورت گرفت. او آدامس ابداعی خود را به ثبت رسانید و محصول خود را با نام «Adams New York Chewing Gum» تولید انبوه نمود و به بازار عرضه کرد. سپس در سال 1870، آدامسی با طعم پرتقال ترش تولید نمود که به عنوان آب نبات پس از شام به فروش می رسید. آدامز پس از آن دستگاهی برای تولید آدامس اختراع نمود. ویلیام وایت برای طعم بهتر آدامس در سال 1880 میلادی عصاره نعناع به آن اضافه نمود، این طعم دهنده برخلاف سایر طعم دهنده ها، ماندگاری بیشتری در دهان فرد دارند. دکتر ادوارد بیمن نیز با افزودن یک نوع پودر به آدامس آن را به یک کمک کننده هضم غذا بدل ساخت. تولید آدامس بادکنکی نیز در سال 1928، توسط والتر دیمر صورت گرفت.

سرخپوستان نیوانگلند به مستعمره نشینان آمریکایی یاد دادند که تشنگی خود را با جویدن صمغ آدامس مانندی که بر روی درختان صنوبر هنگام بریدن پوست آن تشکیل می‌شود، رفع کنند. در اوایل دهه ۱۸۰۰، تکه‌های این آدامس صنوبر در شرق ایالات متحده فروخته شد و آن را به اولین آدامس تجاری آمریکا تبدیل کرد. موم پارافین شیرین شده در حدود سال ۱۸۵۰ جایگزین قابل قبولی شد و در نهایت از صمغ صنوبر در محبوبیت پیشی گرفت. آدامس‌های مدرن از آدامس‌های چیکلی که در اوایل دهه ۱۸۶۰ به ایالات متحده آورده شد، تکامل یافتند. چیکل از آب شیری (لاتکس) درخت ساپودیلا که در جنگل‌های بارانی گرمسیری آمریکای مرکزی رشد می‌کند، به دست می‌آید. این درخت عمدتاً در مناطقی از مکزیک، گواتمالا و بلیز که در شبه جزیره یوکاتان قرار دارند یافت می‌شود. آدامس چیکله محبوب‌تر از آدامس‌های ساخته شده از رزین شد، زیرا نرم‌تر، نرم‌تر بود و طعم خود را برای مدت طولانی‌تری حفظ می‌کرد. در حال حاضر، بیشتر آدامس‌ها از پایه‌های مصنوعی ساخته می‌شوند، زیرا ارزان‌تر و راحت‌تر در دسترس هستند.

در طول سال های مختلف تولیدکنندگان سعی کردند که آدامس های مختلف را تغییر دهند و موادی را در آن به کار بگیرند که تولیدشان راحت تر باشد. آدامس های امروزی 4 ماده تشکیل دهنده اصلی دارند: پایه یا بیس آدامس شیرین کننده طعم دهنده رنگ خوراکی پایه یا بیس آدامس خوراکی نیست. این ماده حلال است که باعث می شود شما هر چقدر که بخواهید آدامس را بجوید و ممکن است که از مواد مصنوعی صنعتی یا طبیعی تهیه شود. اکثر کشور ها در سراسر دنیا سعی می کنند که در آدامس های مختلف، مواد متفاوتی را به کار بگیرند. برای آدامس از شیرین کننده استفاده می کنند شیرین کننده های آدامس به سه نوع تقسیم بندی می شوند: نوع اول شیرین کننده های خوراکی هستند که از موادی مثل قند درست می شوند. نوع دوم قند است که شیرینی را تضمین می کند اما بدون کالری است گ. نوع سوم شیرین کننده های خیلی قوی مانند آسپارتام هستند. مواد صنعتی بدون کالری بوده و فقط شیرینی موجود در آدامس را ایجاد می کنند. سپس آدامس را تحت یک فرآیندی قرار می دهند که همه مواد ذوب شوند و با یکدیگر ترکیب شده و بعد به آن شکل خاصی داده و در دسترس ما قرار می دهند.