ترکیب وصفی و ترکیب اضافی

سلام امیدوارم حالتون عالی باشه در این پست قراره با ترکیب وصفی و ترکیب اضافی آشنا بشیم و یاد بگیریم چطور از هم تشخیصشون بدیم

هرگاه دو کلمه به وسیله کسره بهم وصل شوند ترکیب را می سازند.مثال:مدادِ سارا

ترکیب اضافی در دستور زبان، نوعی ساختار دستوری است که برای بیان رابطه بین دو اسم استفاده می‌شود مانند مالکیت یکی بر دیگری (مانند «کتابِ محمد») ترکیب اضافی شامل دو اسم است: سرگروه یا اسم توصیف‌شده و وابسته یا اسم توصیف‌کننده؛ اعراب و ایرانیان، اولی را «مضاف» و دومی را «مضاف‌الیه» می‌نامند. در تصویر نمونه ای میبینید.

ترکیب وصفی در دستور زبان، نوعی ساختار دستوری است که برای بیان رابطه بین یک اسم و یک صفت یا گروه صفتی استفاده می‌شود. اسم در ترکیب وصفی، سرگروه (یا اسم توصیف‌شده) است و صفت وابستۀ آن (صفت توصیف‌کننده)؛ اعراب و ایرانیان، اولی را موصوف (وصف‌شده) و دومی را صفت می‌نامند. در تصویر نمونه ای میبینید.

روش های مختلفی برای تشخیص نوع ترکیب وجود دارد،ابتدا کسره بین دو کلمه را حذف کرده و سپس بین آن ها ویرگول می گذاریم. در نهایت فعل «است» را اضافه می کنیم، اگر ترکیب ساخته شده معنادار بود وصفی است در غیر اینصورت ترکیب اضافی می باشد. در تصویر نمونه ای میبینید.

روش دیگر این است که به آخر عبارت کلمه «تر» را اضافه می کنیم. در صورت معنادار بودن ترکیب وصفی است در غیر اینصورت اضافی می باشد. در تصویر نمونه ای میبینید.

کلمه ی بسیار را در وسط دو کلمه قرار می دهیم. معنی دار شد وصفی و اگر بی معنی بود ترکیب اضافی است. در تصویر نمونه ای میبینید.

در انتهای کلمه اول «ی» اضافه می کنیم. اگر معنی درستی داد ترکیب وصفی است در غیر اینصورت اضافی می باشد. در تصویر نمونه ای میبینید.