جذام چیست؟

شاید این اولین بار باشه که اسم یکی از بدترین بیماری های جسمی رو می‌شنوید، جذام!

جذام، کلمه ایست که احتمالا احساس می‌کنید آن را جایی شنیده اید و سعی می‌کنید آن را به خاطر بیاورید، شاید هم از قبل می‌دانید جذام چیست. برای من که اولین بار بود که اسمش را می‌شنیدم. البته بگویم می‌خواندم درست تر است. در حال خواندن کتاب «سفر به مرکز زمین» از ژول ورن (به شدت پیشنهاد می‌شود) بودم که برای اولین بار این کلمه به چشمم خورد...

«با دیدن سر باد کرده، پوست براق و بی موی این انسان، ناگهان انزجاری شدید در خود احساس کردم. زخم های چندش‌آور و بیزارکننده‌ی او از زیر کهنه پاره‌هایی که به تن داشت دیده می‌شدند ... عمویم توضیح داد:«جذامی.» » ← بخشی از کتاب سفر به مرکز زمین از ژول ورن دربارهٔ جذامی ها.

حال، جذام دقیقا چیست؟ بیماری جذام یا هانسن یک بیماری عفونی نادر است، که هنوز هم در برخی نقاط جهان دیده می‌شود. این بیماری که در گذشته یک بیماری غیرقابل درمان شناخته میشد، امروزه توسط روش درمان چند دارویی به طور کامل درمان می‌شود. بیماری جذام می‌تواند با علائمی مانند لکه‌های پوستی روشن و بی‌حس، خشکی پوست غیرعادی و حتی تغییر شکل اندام‌ها همراه باشد.

کارشناسان سازمان جهانی بهداشت جذام را اینطور تعریف کرده‌اند: جذامی، شخصی که دچار ضایعه‌های هیپوپیگمانته (قرمز رنگ بدون حس)، درگیری اعصاب محیطی، از دست دادن حس و اسمیر پوستی به صورت منفرد یا مجموعه‌ای از این تغییرات باشد. جذام در طول تاریخ بیش از هر بیماری دیگری باعث ترس و تنهایی انسان‌ها شده‌است. هزاران سال است که بشریت با بیماری جذام دست و پنجه نرم می‌کند. در پایان قرون وسطی جذام در غرب از میان رفت. از ابتدای قرون وسطی تا پایان جنگ‌های صلیبی، وسعت قلمرو جذام‌خانه‌ها در سراسر اروپا چند برابر شده بود. روز جهانی جذامیان در سال ۱۹۵۴ وارد تقویم شد تا به افراد مبتلا به جذام آگاهی داده شود. قرنطینه افراد مبتلا در کمپ‌های جذامی‌ها هنوز در کشورهایی مانند هند، با بیش از هزار؛چین، با حدود صدها؛ و در آفریقا اتفاق می‌افتد. با این حال بیشتر این کمپ‌ها بسته شده‌اند.

حالا که حسابی از این بیماری ترسید؛ (😹) بگذارید به شما اطمینان دهم که خوشبختانه جذام در این زمانه، به هیچ وجه از اهمیت بسیاری برخوردار نیست. با توجه به طولانی بودن دوره نهفتگی جذام که ۲ تا ۲۰ سال می‌باشد، باعث همه‌گیری یا طغیان نمی‌شود. چون دوره نهفتگی طولانی است راه اصلی ورود عامل بیماری جذام به بدن مشخص نیست. ولی محتمل‌ترین راه، دستگاه تنفسی است. راه‌های انتقال بیماری، دستگاه تنفس، دستگاه گوارش، پوست، از طریق رحم مادر به نوزاد(وراثتی)، تماس با حیوان‌ها، حشرات و خاک محیط اطراف هستند. اما بیماری جذام به آسانی منتقل نمی‌شود و انتقال آن نیازمند تماس طولانی و چندین ساله با بیماران مبتلا به جذام است. بر همین اساس انتقال آن به پرسنل بیمارستانی بسیار ناچیز است. با توجه به اینکه عامل جذام در بدن پشه خاکی و ساس‌ هایی که از بیماران درمان نشده تغذیه کرده‌اند یافت شده‌ است، احتمال اینکه بیماری از طریق نیش حشرات منتقل شود وجود دارد. ولی هنوز به اثبات نرسیده‌ است. در قاره آمریکا ۲۰ درصد آرمادیلوها ناقل مایکروباکتریوم هستند.

(به دلیل برخی صحنات از بیماری جذام که ممکن است باعث انزجار و ترس در شما شود، تعداد عکس های کمی از این بیماری در پست قرار داده شد، فقط در صورت دلخواهتان بیشتر در این مورد تحقیق کنید. )