عشق یا خیال؟

داستان کوتاه

اسمش دریا بود...خیلی مهربون و جذاب...با چشمانی به رنگ قهوه ای روشن و موهای بلوند...بهش زنگ زدم تا بریم بیرون و دور بزنیم.جواب داد:سلام دریا.چطوری؟ من:خوبم تو چطوری؟امروز میای بریم دور بزنیم؟ دریا:باشه.کی راه می افتی؟ من:حاضر شو که همین الان راه می افتم

تلفن قطع شد...هودی ابی رو برداشتم و رفتم بیرون.سوار ماشین شدم و به خونشون رسیدم.زنگ در رو زدم(دینگ دانگ)در رو باز کرد.با صدای گرم و جذابش که بیشتر از صدای دریای واقعی قشنگ بود گفت:من حاضرم...کجا میریم؟ من:میریم پارک شهر.سوار شو

سوار شد و راه افتادیم...زمان زیادی نگذشت که گفت:میخوام یه چیزی بهت بگم... من:بگو راحت باش دریا:من...من فقط فکر و خیال تو هستم من:چی؟شوخی نکن دریا دریا:شوخی نیست...من واقعی نیستم من: بیخیال...واقعی که نمیگی...میگی؟ دریا:معلومه که آره... واقعا میگم!

دریا:تو چون تنها بودی توی ذهنت من رو ساختی...چون تحمل تنهایی نداشتی...شاید...شاید توی زندگی بعدی همدیگر رو ببینیم...فقط قول بده تا اون موقع هنوزم دوسم داشته باشی من:ولی...من نمیتونم نه چرا... اما دیگه دیر شده بود اون رفته بود...