ستاره ام...

....

نورانی ترین ستاره ی من در آسمان،حالا دیگر خاموش بود..حالا دیگر شب هایم تاریک بود...

دیگر تنها بودم...روزی می‌رسد که به خوابم می آیی...و من از تو میپرسم که چرا رفته ای...

روزی می‌رسد که هم را ملاقات میکنیم...حالا که رفته ای،ستاره ها نوری ندارند...پرنده ها در آسمان پر نمی‌زنند...

حالا که رفته ای،پروانه ها روی گل ها نمی نشینند... حالا که رفته ای ،من دیگر تنها شده ام...

و تو نیستی...نیستی که دستانم را بگیری و آرامم کنی...ستاره ی من،ما روزی هم را میبینیم...