روبان سبز؟

روبان سبز نماد بین المللی آگاهی از سلامت روان است. اگر یک روبان سبز به لباس خود وصل کنید، به طور نمادین به معنای این است که به سلامت روان همکاران، عزیزان یا کسانی که از کنارشان رد می شوید، اهمیت می دهید. همچنین این نماد برای همدردی با کسانی است که از اختلالات روانی رنج می برند.

ظاهرا در دهه 1800 این نماد برای برچسب زدن به افرادی استفاده می شده که از سلامت روان برخوردار نبودند و به عبارتی دیوانه محسوب می شدند. روبان سبز به اندازه روبان صورتی برای سرطان سینه یا روبان قرمز برای ایدز شناخته شده نیست. اما خوشبختانه آنقدر جلو رفته ایم که بدانیم کاربرد کلمه دیوانه برای افرادی که از این روبان استفاده می کنند، منسوخ شده است.

در واقع در این کمپین عمومی روبان سبز در سلامت روان، تلاش می شود که ننگ و تابوی بیماری های سلامت روان شکسته شود و افرادی که از این بیماری ها رنج می برند، علاوه بر رنج بیماری خود، رنج مضاعفی را برای برخورد نادرست جامعه و افراد بی اطلاع با برچسب دیوانه خوردن، تحمل نکنند. در این راستا می توان از تکنیک داستان پردازی استفاده کرد. به این صورت که افرادی که سابقه مشکلات سلامت روان دارند، بتوانند به آسانی و بدون خجالت و ترس از قضاوت شدن در مورد مشکل خود با دیگران صحبت کنند و داستان زندگی خود و شرح رنج هایشان را تعریف کنند که مورد همدلی و درک اجتماعی قرار بگیرند.

همچنین روبان سبز بیانگر اهمیت حمایت از سلامت روان خود است. اگر ما از شرایطمان ناراضی باشیم، این رنج می تواند به اطرافیانمان منتقل شود و آن ها را دچار رنج کند. بالعکس اگر راضی و خوشحال باشیم، بهتر می توانیم از اطرافیانمان مراقبت کنیم و با آنها مهربان باشیم. بنابراین در وهله اول هر فرد با توجه به سلامت روان خود می تواند به سلامت روان جامعه اطراف خود کمک کند. پس اولین گام در این کمپین، مهربانی با خود است.

می توان گفت که هدف کلی کمپین روبان سبز در سلامت روان، گسترش شفقت و مهربانی در سطح جامعه و مبارزه با قضاوت و تمسخر است.