تاریخچه غذاهای ایتالیایی

غذاهای ایتالیایی در سراسر جهان مورد احترام است، اما تاریخچه غذاهای ایتالیایی پیچیده تر از آن چیزی است که بسیاری از مردم تصور می کنند. بخش‌های مختلف ایتالیا نقش اساسی در شکل‌گیری کلی غذاهای ایتالیایی که امروزه از آن لذت می‌برند، ایفا کردند. ناگفته نماند، برخی از غذاهایی که در آمریکا خورده می شوند، غذا هایی هستند که در سفر به ایتالیا، لزوماً در یک رستوران ایتالیایی معتبر نخواهید یافت.

ریشه‌های غذاهای ایتالیایی شامل منابع مختلفی است، مانند اتروسک‌ها که رم را در حدود 800 سال قبل از میلاد فتح کردند. غذاهای ایتالیایی لزوماً هویت منسجم خود را ندارند، زیرا ایتالیا زمانی از ایالت ها، جمهوری ها و مناطق مستقل تشکیل شده بود. تا زمانی که ایتالیا در قرن نوزدهم متحد شد، سبک منسجم تری از آشپزی شروع به توسعه کرد. به همین دلیل است که بسته به جایی که در داخل کشور سفر می کنید، مواد و غذاهای بسیار متمایز پیدا خواهید کرد.

پاستا – قرن هشتم تا سیزدهم در حالی که برخی از مردم تصور می کنند منشا ماکارونی ایتالیا است، برخی دیگر معتقدند که ماکارونی امروزی ایتالیایی ممکن است از نوادگان رشته فرنگی آسیایی باشد. ارجاعاتی توسط مارکوپولو از قرن سیزدهم وجود داشت که برخی را به این باور رساند که او ممکن است به معرفی ماکارونی به ایتالیا کمک کرده باشد. با این حال، از آنجایی که پاستا از قبل در سایر نقاط کشور شروع به رونق کرده بود، باورش سخت است که او اولین کسی بود که آن را معرفی کرد. با این حال، اعتقاد بر این است که او برنج را به منطقه معرفی کرده است که از آن برای تهیه ریزوتو، یکی دیگر از محصولات اصلی ایتالیایی استفاده می شود. همچنین پیشنهاد شده است که پاستا در قسمت جنوبی ایتالیا توسط اعراب در قرن هشتم معرفی شد.

موزارلا – قرن 12 تا 16 اعتقاد بر این است که موزارلا در جنوب ایتالیا، شاید در منطقه کامپانیا، که به دلیل تولید پنیر نرم خود شناخته شده است، سرچشمه گرفته است. قدیمی ترین ذکر موزارلا در کامپانیا به قرن شانزدهم باز می گردد. با این حال، اسناد قرن دوازدهمی از راهبان بندیکتین سان لورنزو در کاپوآ وجود دارد که گهگاه تکه‌ای پنیر به‌عنوان «mozza» یا «provatura» عرضه می‌کردند. کاپوا توسط راهبان در سال 811 سکنی گزید و آنها صومعه را تأسیس کردند. مدت کوتاهی بعد شهر Aversa متولد شد که به دلیل تولید موتزارلا بوفالو مورد توجه قرار گرفت.

پستو و آلا جنووز – قرن 16 پستو در حدود قرن شانزدهم در جنوا بوجود آمد. پستو با آجیل کاج مخلوط شده با ریحان، سیر، روغن زیتون و پارمیجانو رجیانو درست می شود. Alla Genovese سبک آشپزی جنوا است که شامل موادی مانند ریحان، روغن زیتون و سیر است.

سس گوجه فرنگی – قرن 18 گوجه فرنگی بخشی ضروری از غذاهای ایتالیایی است، اما آنها بومی اروپا نبودند. گوجه فرنگی برای اولین بار توسط کاشفان در قرن شانزدهم از دنیای جدید به اروپا آورده شد. از آنجایی که کلمه پومودورو به معنای سیب طلایی است، یک نظریه ارائه شده توسط محققان این است که کاوشگران گوجه فرنگی نیز آورده اند که بسیاری از آنها زرد رنگ هستند. به زودی گوجه فرنگی حذف شد، اما نام آن ماندگار شد. تا اواخر قرن هجدهم بود که شواهد ثبت شده ای به دست آمد که حاکی از استفاده از سس گوجه فرنگی و رب های نگهداری شده بود. در طول قرن نوزدهم، گوجه فرنگی به یکی از مواد اصلی در ناپل تبدیل شد.

پیتزا – قرن نوزدهم پیتزا یکی از نمادین ترین غذاهای ایتالیایی است. اما ممکن است ریشه های آن بیشتر یونانی یا حتی خاورمیانه باشد. ناپل امروزی حدود 600 سال قبل از میلاد مسیح به عنوان یک سکونتگاه یونانی سکونت یافت و مملو از هزاران کارگر فقیر بود. آنها به وعده های غذایی سریع و ارزان نیاز داشتند و نان های مسطح با رویه های مختلف از دست فروشان خیابانی این نیاز را برآورده می کرد. انتقال به پیتزا کمی نامشخص بود، اما اعتقاد بر این است که نانوایان ناپل باید از خمیر اضافی استفاده کنند تا چیزی در فر داشته باشند تا آن را گرم نگه دارد. رافائل اسپوزیتو ممکن است اولین کسی باشد که با گوجه فرنگی، پنیر و سایر موادی که امروزه بیشتر دیده می شود پیتزا درست کرد. اولین مکان پیتزا پورت آلبا در ناپل بود و در سال 1830 افتتاح شد. در سال 1889 به اسپوزیتو مأموریت داده شد تا یک پیتزای ویژه برای پادشاه اومبرتو اول و ملکه مارگریتا درست کند. پیتزایی که او خلق کرد نشان دهنده رنگ پرچم ایتالیا بود – ریحان سبز، موزارلا برای سفید و گوجه فرنگی برای قرمز بود. این پیتزا به نام ملکه نامگذاری شد و پیتزا مارگریتا یکی از محبوب ترین پیتزاهای امروزی است.