انیمه چیست؟نگاهی به صنعت گسترده آن

همونطور که از عنوان مشخص هست قراره راجب انیمه صحبت کنیم. انیمه چیست؟ از کجا اومده؟ و دیگر سوالات رو قراره در این پست جواب بدیم و توضیح بدیم. انیمه اصطلاح انیمیشن های ژاپنی است.انیمه ها در سال ۱۹۱۷ شروع شدن که شروع کننده صنعت انیمیشن های ژاپنی و انیمه بودند که اولین انیمه در مورد یک سامورایی و یک مرد بود که ۴ دقیقه بود.اما در آن دوره نام انیمه شکل نگرفته بود و همه آنرا نوعی انیمیشن میدیدند‌. در کل اگر بخوام بگم انیمه چیست: انیمه یک پویانمایی است که بر اساس مانگا ساخته میشود.اگر نمیدونید مانگا چیست باید یک توضیح کوتاه داد:مانگا نوعی کمیک ژاپنی هستش که از روی آن انیمه میسازند. یک اصطلاح هم وجود داره به نام (انیمانگا) که این اصطلاح برای داستان های به تصویر کشیده شده انیمه و مانگا هستش که صحنه های پر شور و خاص انیمه و مانگا رو به تصویر می‌کشد ولی با انیمه و مانگا فرق دارد اما انیمانگا ترکیبی از انیمه (انیمیشن های ژاپنی) و مانگا(کمیک های ژاپنی) هستش.

اگر بخواهم خلاصه معنی انیمه رو بگم انیمه به اینگلیسی به معنا پویانمایی و انیمیشن هست.ولی در همین حال افراد زیادی هستند که انیمه را کارتون های ژاپنی می‌نامد که برای بچه هاست،ولی خیر،انیمه نوع و ژانر های مختلفی دارد که به دسته های کودکان نوجوان و بزرگسالان تقسیم می‌شوند. انیمه حتی برای بزرگسالان هم بسیار در گشور های مختلف مخصوصا ژاپن رواج داشته و دارد .مانند مانگا مردم باز هم در هر سنی انیمه میبینند. انیمه هایی که برای بزرگسالان ساخته میشود دارای محتوا های سنگین و خشونت دار هستش که کودکان آنها را نمی‌توانند درک کنند، انیمه مخصوص بزرگسالان یک نمونه دیگر هم به نام (هنتای) دارد که مشکلات و اختلالات بزرگسالانه رو به تصویر می‌کشد.

محبوبیت انیمه ها به قدری هستش که نه تنها در ژاپن بلکه در کشور های زیادی به نمایش گذاشته می‌شود و در حال حاضر به یک صنعت جذاب در سرتاسر دنیا تبدیل شده که حتی تبليغات مواد غذایی ،تبلیغات ابزار ها و لوازم خونگی،لوازم های تحریر،پوشاک، آرایشی و .... از انیمه استفاده میشود.

جالب است بدانید که فقط محصولات ژاپن نیستند که انیمه نام دارد و یکسری کشور ها هم وارد این صنعت شدند و مانند انیمه انیمیشن سازی میکنند، مثل دنگهوا(Donghua) که انیمیشن ساخت کشور چین میباشد،حالا شاید بگویید انیمه و انیمیشن از لحاظ گرافیکی چه تفاوتی دارد،باید بگویم که تفاوت زیادی میان این دو هست که خاص ترینشون داشتن چشم های بزرگ در انیمه هست که باعث شده بیشترین اجزای نمایش دهنده احساسات مخصوص صورت باشد. در همین حال انیمه ها دارای حالت انیمیشنی دیگر هم هستند که نشان دهنده تخیل در بی حد مرز در داستان هستش. حالا فرق واقعی انیمه و انیمیشن چیست؟ خیلی ها بر این تفکر اند که چون حرکت ها تبدیل به انیمیشن می‌شوند دیگر فرقی ندارد چه محصولی باشه ولی خیر،یکی از بزرگترین تفاوت آنها نوعی است که طراحی شدند،انیمه ها کاراکتر هایی با رنگ موها و چشم های متفاوتی دارند همانند انیمیشن ها اما انیمه ها دارای حالت های روحی آنها تغییر میابد.

مانند حالت خشم، ناراحتی،تعجب،خوشحالی و دیگر حالت ها با انحنای حرکت کاراکتر ها تغییر میابد اما در انیمیشن حالت های کاراکتر ها یکسان و تقریبا همیشگی میباشد. نماد هایی که در انیمه ها مشاهده می‌شود بسیار خاص هستند به عنوان مثال رنگ موی مشکی برای یک کاراکتر انیمه ای به معنای داشتن شخصیت راز آلود است.دیگر تفاوت آن مربوط به حالت انیمیشنی آن است که انیمه دارای طیف گسترده از رنگ ها دارد،ولی حالت های ایستاده و بدون فریم زیاد دارد.

حالا دلیل محبوبیت آنها موارد دیگری هم دارد؟ بله، در انیمه ها هیچ کاراکتر صد شرور و صد خوب نیست و هرکسی مرتکب اشتباهاتی میشود‌.اگر کاراکتری شرور است دلیل آن را به بیننده نشان میدهد که کاراکتر قضاوت نشود. و این مورد یکی از مواردی بود که داستان رو معنی دار میکرد، اینکه هر شخص شروری یک روزی آدم خوبی بوده و یک آدم معصوم باز هم اشتباه می‌کند.یکی دیگه از دلایل دیگه پایان غیر منتظره انیمه است که به خواست مخاطب و جذب آن انجام نمیشه و ممکن است شخصیت خوب به احتمال ۹۰ درصد بمیرد و یا شخصیت شرور برنده شود

به طرفداران انیمه چی میگن؟ به احتمال زیاد اگر انیمه دیده باشید میدانید که طرفداران انیمه را (اوتاکو) می‌نامند. اوتاکو به معنای کسی است که عشق انیمه است و یا علاقه بیش از حد به اون داره و خلاصه به کل طرفدار انیمه هستش.در مورد ریشهٔ واژهٔ انیمه مناقشه‌هایی وجود دارد. اصطلاح انگلیسی «انیمیشن» در کاتاکانای ژاپنی به صورت アニメーション (آنیماشون) نوشته می‌شود و アニメ (آنیمه) شکل کوتاه‌شدهٔ آن است. بعضی منابع ادعا می‌کنند که انیمه از اصطلاح فرانسوی انیمیشن، یعنی dessin animé، گرفته شده‌است اما دیگران باور دارند که این قضیه یک افسانه است. در زبان فرانسوی anime به عنوان صفت به معنی جاندار و متحرک است. در انگلیسی، انیمه (زمانی که به عنوان یک اسم مصطلح استفاده شود) معمولاً حالت اسم جمع دارد. پیش از استفاده فراگیر واژه انیمه، اصطلاح ژاپنیمیشن در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ رایج بود. در اواسط دهه ۱۹۸۰ واژه انیمه کم‌کم جایگزین ژاپنیمیشن شد. به‌طور کلی، در حال حاضر واژه اخیر تنها برای تشخیص و اشاره به انیمیشن‌های ژاپنی بکار می‌رود.جالب است بدانید در ژاپن کسی نمیگوید انیمه بلکه اون رو آنیمه تلفظ می‌کنند.

موفقیت فیلم بلند انیمیشنی «سفید برفی و هفت کوتوله» کمپانی والت دیزنی در سال 1937 بشدت انیماتورهای ژاپنی را تحت تأثیر قرارداد. در دهه 60 انیماتور و طراح مانگا اُسامو تزوکا با اقتباس از بسیاری از تکنیک‌های انیمیشن‌های دیزنی، آن‌ها را ساده کرده تا تعداد فریم‌ها را پایین بیاورد و از هزینه تولید بکاهد. او از این راه به‌عنوان یک اقدام موقتی استفاده کرد تا بتواند با برنامه فشرده و انیماتورهای کم‌تجربه‌ای که در اختیار داشت، محصول نهایی را تولید کند. در سال 1960 انیمه «سه داستان» به نمایش درآمد، این اولین انیمه ای داخلی بود که در تلویزیون به نمایش درمی‌آمد. اولین مجموعه تلویزیونی انیمه ای به نام «اوتوگی مانگا کَلِندِر/تاریخ لحظه ای» از سال 1961 تا سال 1964 در تلویزیون به نمایش درآمد.

موسیقی در انیمه از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، موسیقی آغازین و پایانی جزئی اصلی از یک انیمه محسوب می‌شود و به آن اعتبار می‌دهند، این موسیقی می‌تواند مخصوص آن انیمه نوشته شود و یا یک موسیقی انتخابی باشد در هر دو صورت موسیقی کاملاً همگام با داستان پیش می‌رود و به‌گونه‌ای تِم اصلی داستان را بازگو می‌کند و بستگی به نوع ژانر انیمه، سبک موسیقی تعین می‌شود. سبک پاپ و راک ژاپنی بیشترین استفاده رادارند، به همچنین رپ، پانک و متال. علاوه بر این بعضی از سریال‌ها تمام موسیقی‌های ارائه‌شده در انیمه خود را، به‌صورت “او.اس.تی/موسیقی متن اصلی” در دسترس قرار می‌دهند.

انیمه‌های رباتیک مانند گاندام و دژ فضایی در دهه ۸۰ به عنوان کلاسیک‌های این نوع نام گرفتند و این نوع انیمه هنوز هم یکی از مطرح‌ترین انواع انیمه هستند. در دهه ۸۰، انیمه در رسانه‌های ژاپن قبول و به سرعت به یک رشته تولید موفق تبدیل شد. از برخی از محبوبترین انیمه‌ها در ایران می‌توان به دراگون بال، ناروتو، بلیچ، وان پیس، گینتاما، حمله به تایتان و فری تیل اشاره کردش.