دوشیـزه‌‌‌ اورلئان

در تاریخ ششم ژانویه سال ۱۴۱۲ میلادی در روستایی به نام دونرِمی داخل فرانسه داخل خانواده ی دراک دختری به دنیا آمد به او ژان می‌گفتند پدر خانواده کشاورز و مسئول جمع‌آوری مالیات در دهکدهٔ دونرِمی و همسرش ایزابل زنی پاکدامن و دین‌دار بود ، پدر خانواده چون نمی‌خواست فرزندانش در آینده وارد کارهای اقتصادی شوند اجازه نداد که آن‌ها به مدرسه بروند و خواندن و نوشتن را یاد بگیرند ژان با کمک مادرش بعضی از دعا های کتاب مقدس را حفظ نمود

شمال فرانسه در آن زمان توسط انگلیسی ها اشغال شده بود ( با بورگینیون‌ها متحد بودند ) ژان دختری به شدت با ایمان راستگو و مهربان بود همه اهالی دهکده او را دوست داشتند او دختری بود با موهایی تیره رنگ و قامتی متوسط ژان چهره‌ای متبسم و صدایی ملایم و زیبا داشت در یک روز تابستانی در سال ۱۴۲۴ یعنی زمانی که ۱۲ ساله بود زمانی که در باغ پدرش قدم می‌زد در سمت راست خود در کنار درختی قدیمی نوری خیره‌کننده را دید سپس صدایی مهربان و ملکوتی را شنید که او را خطاب می‌کرد این صدا صدای قدیس میشل بود او با ژان صحبت کرد و گفت که او باید پیش ولیعهد رفته و با کمک وی فرانسه را نجات دهد در روزهای بعد کاترین مقدس و مارگارت مقدس مرتب پیش ژان آمده و با او صحبت می‌کردند ژان تا ۴ سال با هیچ‌کس راجع به نداهای آسمانی‌اش سخنی نگفت سرانجام در سال ۱۴۲۸ برای نخستین بار این موضوع را با یکی از بستگانش در میان گذاشت تا بتواند به کمک وی به شهر وُکولور رفته و پس از اخذ اجازه از فرمانده آن شهر به مقر ولیعهد در کاخ شینون برود

ژان از همان ابتدا به عنوان یک دختر شانزده ساله خواهان خدمت در ارتش ولیعهد بود که به وی چنین اجازه‌ای داده نشد یک سال بعد به وی اجازه داده شد که ولیعهد را در کاخ شینون ملاقات کند او با پوشش مردانه‌اش ( ژان تا آخر عمر به دستور نداهایش از پوشش مردانه استفاده کرد ) به سوی شینون سفر کرد و توانست در آنجا شارل را که در بین درباریانش پنهان شده بود پیدا کند و وی را از ماموریتش مطلع سازد بعد از اینکه ژان توسط کلیسا بازجویی شد شارل با نقشه او در مورد آزادی اورلئان موافقت کرد چرا که در آن زمان این شهر در محاصره انگلیسی‌ها بود

ژان در روز جمعه ۲۹ آوریل ۱۴۲۹ در حالی که روزه بود وارد اورلئان شده و با استقبال زیاد مردم آن شهر مواجه شد سپس برای اقامت به خانهٔ ژاک بوشه ( خزانه‌دار دوک اورلئان ) رفت در آنجا شام مفصلی ترتیب داده بودند ولی ژان به خوردن چند قطعه کوچک نان اکتفا نمود و سپس از فرط خستگی بدون آنکه منتظر شود تا اتاق مخصوصش را آماده کنند در اتاق شارلوت دختر نه ساله خزانه‌دار به خواب رفت ژان با درایت شجاعت و اعتماد به نفس خود توانست اعتماد سربازهای ناامید فرانسوی را به دست بیاورد و محاصره اورلئان توسط انگلیسی‌ها را در تاریخ ۸ مه سال ۱۴۲۹ بشکند. پس از چند پیروزی دیگر مقابل انگلیسی‌ها وی توانست ولیعهد را متقاعد به لشکرکشی سوی رَنس کند در تاریخ ۱۷ ژوئیه ۱۴۲۹ ولیعهد به عنوان شارل هفتم در کلیسای جامع رنس تاجگذاری کرده و رسماً پادشاه فرانسه شد

در قدم بعدی ژان سعی کرد پادشاه را برای آزادسازی پاریس از دست سربازان دوکِ بورگونی متقاعد کند در تاریخ ۸ سپتامبر ۱۴۲۹ ژان و همرزمانش حمله‌ای را به سوی پاریس آغاز کردند که به شکست سپاه فرانسه منجر شد پس از آن شارل هفتم دستور انحلال ارتش را صادر نمود در ماه مه سال ۱۴۳۰ ژان‌ با سپاه کوچکی به شهر کنپی‌ینی لشگرکشی کرد زیرا اهالی آنجا برای رفع محاصرهٔ شهرشان از او کمک خواسته بودند ولی در ۲۳ ماه مه پس از درگیری با بورگینیون‌ها در خارج از شهر از آنجا که سربازان دوکِ بورگونی تعدادشان بسیار بیشتر بود مجبور به عقب‌نشینی به سمت شهر شد فرماندار شهر از ترس اینکه سربازان بورگینیون که ژان و سپاهش را تعقیب می‌کردند وارد شهر شده و آنجا را به آشوب بکشند دستور داد که دروازه‌های شهر را ببندند به این ترتیب ژان به همراه برادرش که به آن کمک میکرد ، محافظ و کشیش مخصوصش توسط بورگینیون‌ها اسیر شدند ژان در زمان اسارتش دست کم دو بار اقدام به فرار کرد که بی‌نتیجه ماند ( برای دومین بار با پریدن از ارتفاع بیست متری ) در نهایت، کنتِ لوکزامبورگ که سربازانش موفق به دستگیر کردن ژان شده بودند علی‌رغم مخالفت شدید همسر و عمهٔ پیرش در ماه نوامبر سال ۱۴۳۰ ژان را به قیمت ده هزار فرانک که مبلغ بسیار بالایی بود به انگلیسی‌ها فروخت

محاکمه ژان درحالی آغاز شد که هیچ گونه اسناد و شواهدی علیه او وجود نداشت نیکلا بیلی کسی که مسئول جمع‌آوری شواهد علیه ژان بود می‌گفت : هیچ چیزی دربارهٔ ژان نیافته‌ام که دوست نداشته باشم دربارهٔ خواهر خودم بیابم این موضوع سبب خشمگین شدن کوشون شد و نیکلا بیلی را یک خائن نامیده و از پرداخت دستمزدش امتناع نمود

سی ام ماه می‌سال ۱۴۳۱ ساعت ۹ بامداد ژان را که پیراهن بلندی بر تن و کلاهی کاغذی بر سر داشت سوار بر ارابه‌ای به میدان ویومارشه (بازار کهنه) بردند بعد از ایراد خطبه‌ای در محکومیت ژان به او اجازه دادند که صحبت کند ژان گفت که افرادی را که به او بدی کرده‌اند می‌بخشد و از مردم خواست که برایش دعا کنند سپس او را به اعدامگاه برده و به چوبه‌ای که در میان انبوهی از هیزم‌ها بود بستند ژان هنگام شعله‌ور شدن آتش گفت نداهای من از جانب خداوند آمده بودند و هر کاری که کردم طبق دستور الهی بود او شش یا هشت بار نام عیسی را صدا زد سپس هوشیاری خود را از دست داده و سرش به سمت پایین خم شد این آخرین سخنان او بود عده‌ای از مردم می‌گریستند و عده‌ای برای ژان دعا کردند در نهایت ژان دارک میان شعله‌های آتش سوزانده شد و خاکسترش را در رودخانهٔ سِن ریختند