هفت هنرمند برتر جهان

لئوناردو داوینچی: دانشمند و هنرمند ایتالیایی ، طراح، نقاش ، موسیقی‌دان ، نویسنده و مهندسی نابغه بود که با بینش عمیق، خلاقیت و عشقی که به کار خود می ورزید خالق آثاری شد که نظیرش را هنوز هم که هنوزه در جایی نمی توان یافت. این هنرمند دوره رنسانس مفهوم کامل فضا و سایه روشن را در هنر نقاشی به اوج رساند. با وجود اینکه بیش از ۲۵ نقاشی از او باقی نمانده ولی به‌طور گسترده او را یکی از بزرگترین نقاشان تاریخ دانسته‌اند. بیشتر دلیل شهرت جهانی لئوناردو داوینچی به‌خاطر نقاشی‌های شام آخر و مونالیزا است.

میکل آنژ: مجسمه ساز ، معمار و نقاش بزرگ ایتالیایی نیز بدون شک یکی از الهام بخش‌ترین و با استعدادترین هنرمندان جهان است و هر جا سخن از فرهیختگان هنر به میان بیاد نام او نیز می درخشد. استعدادهای چند جانبهٔ هنری‌اش چنان بود که از سوی خیلی از بزرگ‌ترین هنرمندان معاصر خودش و نیز برخی از بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ، وی را به عنوان یکی از نامزدهای الگوی مثالی یک همه‌چیزدان در نظر می‌گیرند.میکل‌آنژ با خلق آثار بی‌نظیری مانند نقاشی‌های سقف کلیسای سیستین، توانست مرزهای هنر را جابه‌جا کند. سقف این کلیسا که یکی از شاهکارهای دوره رنسانس است، تصاویری از داستان‌های کتاب مقدس را به تصویر کشیده و جزئیات شگفت‌انگیز آن گواهی بر نبوغ و مهارت بی‌نظیر او است.یکی دیگر از شاهکارهای این هنرمند، مجسمه “داوود” است که به‌خوبی قدرت، زیبایی و انسانیت را به نمایش می‌گذارد. این اثر هنوز هم یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های هنر مجسمه‌سازی در جهان است.

رامبرانت: نقاش بزرگ هلندی یکی از چهره های طلایی دوران باروک در اروپا است، چرا که هیچ هنرمندی به اندازه او آثارش را وقف پی بردن به حالات درونی انسان نکرد. رامبرانت نخستین هنرمندی بود که اهمیت پرداختن به رنگ، نور و اسلوب رنگ‌آمیزی را برابر با اهمیت انتخاب موضوع دانست. هدف او کاوش در دنیای درون آدمی بود، خواه در خودنگاره‌هایی که از خودش و دیگران نقاشی می‌کرد، خواه در متون مذهبی که به تصویر کشید. رامبراند ون‌راین را ﻣﻲتوان نقاش نور و سایهﻫﺎ نامید. ذوق هنری رمبراند شیوه‌های گرافیک، از جمله چاپ دستی تیزابی را نیز دربرمی گیرد. رامبرانت هنرمند بسیار ولخرجی بود که سرنوشت خودش را نابود کرد ولی اگر او ولخرج نبود در این‌صورت رامبرانتی هم وجود نداشت.

پابلو پیکاسو: هنرمند و نابغه اسپانیایی به عنوان یکی دیگر از هنرمند اثر گذار قرن بیستم  شناخته می‌شود. او در سبک های مختلفی نقاشی می کرد، وی در راه اندازی سبک کوبیسم نیز نقش بسزایی داشت و همچنین میتوان پیکاسو را به عنوان بنیانگذار این سبک نامید . پابلو بیشترین بهره را از زندگی خودش برد و تا زمان مرگش در ۹۱ سالگی کوشا و خلاق بود.همین دلیل اهالی هنر این هنرمند اسپانیایی تبار را بیشتر با آثار کوبیسم می شناسند. از معروف‌ترین آثار پیکاسو ، می‌توان به دوشیزگان آوینیون و گرنیکا اشاره کرد. 25 اکتبر سالروز تولد او، روز جهانی هنرمند نام گذاری شده ست. 

وینسنت ونگوگ: یک نقاش پست امپرسیونیسم هلندی بود، نقاش بزرگی که اغلب او را به‌ عنوان یکی از تأثیرگذارترین نقاشان در هنر غربی می شناسند. ون گوگ فعالیت هنری خود را به عنوان طراح و نقاش از سال ۱۸۸۰ (میلادی) و در سن ۲۷ سالگی آغاز کرد. وی در ابتدا تحت تأثیر نقاشی‌های هلندی از رنگ‌های تیره و اندوه‌ناک استفاده می‌کرد ؛ پس از آشنایی وی با جنبش‌های دریافتگری و نودریافتگری در پاریس پیشرفت هنری او را سرعت بخشید.نقاشی‌های استادانه او در اوایل قرن 20، به علت ترسیم زیبا و هنرمندانه احساساتش، برنده جوایز ارزشمندی شد. سبک هنری او متشکل ازطرح هایی از جمله : پرتره‌ها ، خودنگاره‌ها، مناظر، طبیعت بی‌جان، سروها، مزارع گندم، گل‌های آفتاب‌گردان و... است. وَنسان وَن گوگ که از بیماری روانی رنج می‌برد، در دسامبر ۱۸۸۸ گوش چپ خود را با تیغ سلمانی برید. دربارهٔ اصل ماجرا تردیدی وجود ندارد . خود ون گوگ هم در دو خودنگاره تصویر خود را با گوش باند پیچی کشیده‌است. هنوز در مورد نحوه مرگ ونسان تردید وجود دارد.

کلود‌‌مونه: نقاش امپرسیونیسم فرانسوی، یکی از نقاشان معروف جنبش بیان درک افراد از طبیعت، به خصوص مناظر است. سبک امپرسیونیسم برگرفته از لغت impress به مفهوم تأثیر آنی و اثرگذاری در ذهن است .مونه مهم‌ترین نمایندهٔ این سبک به‌شمار می‌رود. آثار زیادی از وی به جای مانده و در بسیاری از نگارخانه های مهم دنیا از آن‌ها نگهداری می‌شود.در زمان این هنرمند کپی کردن از شاهکارهای قدیمی بسیار رایج بود، اما او تمایل به نقاشی از مناظر اطراف خود را داشت. او اثر نور در مناظر آزاد را با ضربات سریع قلم نشان می داد.

کمال الملک: یکی از برجسته ترین شخصیت های تاریخ هنر معاصر محمد غفاری معروف به کمال الملک بود که در سال 1224 در خانواده ای سرشناس در شهر کاشان چشم به جهان گشود. فعالیت این شاعر با استغداد در دوران قاجار و اوایل دوره پهلوی بوده است. روحیه لطیف او و تشویق خانواده اش او را در این مسیر قرارداد. هنگامی که ناصرالدین شاه محمد غفاری را به استخدام خود درآورد در ابتدا به او لقب خان را داد و بعدها او را پیشخدمت مخصوص نامید و سپس تحت تاثیر او قرار گرفت و لقب نقاش باشی و در آخر کمال الملک را به او داد.یکی از معروف‌ترین آثار او، نقاشی “تالار آینه” است که نشان‌دهنده توانایی خارق‌العاده او در جزئیات و بازتاب نور است. این اثر چنان تأثیرگذار بود که کمال‌الملک را به شهرت زیادی رساند. او همچنین با سفر به اروپا، با هنر غرب آشنا شد و تکنیک‌های جدیدی را به سبک خود اضافه کرد.