اضافی بودن

تنهایی و حس اضافه بودن بدین معناست که:

"همدردی" غمگین باشی و کسی درباره حال یا مشکلت نپرسد. کسی کنار تو ننشیند و تو را در آغوش نکشد و نخواهد و از تو نخواهد با او درد و دل و خودت را سبک کنی. آنقدر برای دیگران بی ارزش باشی که حتی کسی نفهمد مدتی است روی روال نیستی.

"تظاهر" تو را میانشان راه بدهند و به تو یک لبخند تلخ و نمادین بزنند. صرفا فقط چون نمیخواهند تو را برنجانند. به تو تعارف کنند کنارشان باشی. از تو تعریف و تمجیدهای غیرواقعی کنند و... اما در دلشان، از تو متنفر باشند.

"ایگنور یا نادیده گرفته شدن" احساسات و حرف های زیادی برای گفتن و بروز داشته باشی اما برای هیچکس حتی یکنفر جذاب نباشد. هیچکس بحرف تو گوش فرا ندهد. هیجانات تو را درک نکند.کسی را نیابی تا شادی خود را با او قسمت کنی. آنقدر بی ارزش باشی که حتی با همه تلاش هایت برای جلب توجه هم کسی متوجه تو نشود. صدایشان کنی و وانمود کنند که نشنیده اند. میان حرف تو بپرند و برای تو یا حرف هایت کوچکترین ارزشی قائل نباشند

"بی اهمیتی" یکروز تصمیم بگیری شروع کننده هیچ حرف و تماس و پیامی نباشی، و آن روز تنها بمانی... بدین معنا که همه افراد صرفا فقط به این دلیل با شما صحبت میکنند که مجبورند؛ زیرا شما میخواهید با آنها حرف بزنید. پس اگر شروع کننده نباشید، آنها هم تمایلی به شروع ندارند.

"دل شکستن" در چشمان تو بگویند که از تو بدشان میاید. کسی تمایلی به دوستی با تو ندارد. اینکه انسان زشت و بدی هستی. اگر بمیری راحت تر زندگی میکنند. از تو بخواهند که با آنها معاشرت نکنی و...

"بی ارزشی" اینکه فکر کنید بود یا نبودتان هیچ فرقی ندارد و مرگ شما در زندگی کسی کوچکترین اختلالی ایجاد نمیکند. اینکه هیچکس نیست در مراسم ختم شما با عشق شرکت کند و ساعت ها سر قبر شما گریه و با شما صحبت کند. اینکه کسی به شما نیاز ندارد و اگر نباشید هم زندگی مثل قبل جریان دارد.

"نداشتن اعتماد بنفس" اینکه فکر کنید انسان زشت و بدی هستید و کسی شما را دوست ندارد. عرضه انجام درست کاری را ندارید و کارها بدون شما بهتر پیش میرود. بخواهید بمیرید زیرا فکر میکنید نبود شما زندگی را برای دیگران بهتر و راحت تر میکند. فکر کنید که لایق داشتن هیچ چیز خوب و خوشبختی نیستید از این رو امید و هدف خود را برای ادامه زندگی از دست بدهید. مراقب سلامت جسم و روح خود نباشید و به خود آسیب بزنید. برای انجام کارها حتی کاری که بلد هستید داوطلب نشوید زیرا فکر میکنید نمیتوانید آن را به خوبی انجام بدهید. مدام خود را بابت خطاهایتان سرزنش و فکر کنید که جز شکست، به نتیجه دیگری نمیرسید.

"درک نشدن" هیچ کس در صورت متوجه شدن دردهای شما، آنها را نفهمد و تنها شما را سرزنش یا نصیحت کند. عقاید و افکار شما را سرزنش و عقاید خود را به شما تحمیل کنند. از شما بخواهند که مسائل و دردهایتان را درون خود بریزید و تنها روی خوشتان را به بقیه نشان دهید. شما و احساساتتان را به خاطر بی اهمیت بودن موضوع ناراحتی تان یا هر موضوع دیگری سرزنش و مسخره کنند. احساسات شما را مثل عظیم ترین احساس جهان عشق، سرزنش کنند.

"محدودیت" به شما هیچ گونه آزادی و حق انجام کارهای دلخواهتان را ندهند. شما را مجبور کنند اهداف آنها را دنبال کنید و هدف خود را، چیزی که شما را واقعا خوشحال میکند، نادیده بگیرید. تمام اهداف، انگیزه ها و کارهای مورد علاقه تان که شما را خوشحال میکند از شما بگیرند و زندگی ایده آل خود را به شما تحمیل سازند.