تفاوت دنیا و جهان

معناى «دنیا» باید گفت دنیاى مذموم، «خود» انسان است. انسان «بد» خود دنیا است. آسمان، زمین، درخت، کوه، صحرا و دریا هیچ کدام دنیا نیست. این ها از «آیات الاهى»اند و خداى سبحان از همه آن ها با تجلیل یاد کرده ووفصلت(41):11.در قرآن مجید و روایات اهل ال بیت علیه السلام هرگز از آسمان و اختران به بدى یاد نشده، و از زمین، کوه ها، معادن دل زمین، دریا و موجودات دریایى بدگویى نشده است، این ها دنیا نیستند.

«دنیا» که ضمیر و قلب، متوجه او است، مجموعه اى از «عناوین اعتبارى» است که انسان تبهکار را به خود سرگرم و مشغول کرده است. مجموعه خود خواهى ها است که دنیا را شکل داده است؛ و گرنه شما به آسمان یا زمین بروید، دنیا را پیدا نمى کنید؛ زیرا همه این ها «آیات الاهى»اند؛ موجوداتى که تسبیح گوى حق اند و مستقمیاً براى عبادت خداى سبحان و به طور غیر مستقیم براى نفع ما خلق شده اند.«دنیا» یعنى مجموعه عناوین اعتبارى که انسان در نهان و نهاد خود بافته و مى سازد

جهان آفرینش مقدس است نمی‌توانی آن را بهبود ببخشی. آنچه پر از درد و رنج و فساد است، دنیاست. و دنیا با جهان آفرینش یکی نیست. دنیای پلید را ذهن ما ساخته است و جهان آفرینش را خدا. یکی حاصل برداشتی ذهنی و تاریک است، و دیگری خلقتی واقعی. نکته را دریاب.

دنیا یک دریافت پست از زندگی است که نتیجهٔ برداشت‌های ذهنی و عملکرد خودمان است. حال آنکه جهان آفرینش یک اِعجاز بزرگ و واقعی است که خالقش اَحسنُ‌الخالقین است. آن تجلّی حق است. شما همواره دنیا را می‌بینید نه جهان آفرینش را. برداشت‌های ذهنی خودتان را می‌بینید نه آنچه را که هست. تو جهان آفرینش را تنها با مراقبه و نگاه بی‌قضاوت در خواهی یافت.