مصری ها چه حیوان هایی را میپرستیدند

بابون بابون مظهر نه یک، بلکه دو خدای مصری بود. اولی توث، خدای نوشتن، و دیگری خدای جوان ماه به نام Khonsu بود. هر دوی این خدایان مسئول مشخص کردن گذر زمان بودند و به اندازه کافی با ماه ارتباط داشتند. اولی اغلب به شکل یک بابون در بالای ترازوهای ورودی به عالم اموات به تصویر کشیده می شد.

گربه مقدس شکل گربه، که مظهر گربه خانگی برازنده و مرموز است، مورد توجه مصریان باستان بود. گربه ها که به دلیل ظرافت، چابکی و قدرت شکارشان مورد احترام بودند، با الهه باستت مرتبط بودند. این خدای گربه نماد محافظت، باروری و خانه بود و گربه ها را به بخشی جدایی ناپذیر از خانواده های مصری تبدیل می کرد.

گاو گاوها در مصر باستان حیوانات بسیار مقدسی بودند. Nut، Hathor و حتی Isis به عنوان گاو نمایش داده می شدند و در نتیجه گاوها به عنوان نماد مادر فرعون به دست می آمدند. اعتقاد بر این بود که آجیل خورشید را به شکل گاوی خود در سراسر آسمان می برد. همانطور که احتمالاً می توانید حدس بزنید، گاو نر برعکس بود – پیوند او با مردانگی و فرعون کاملاً واضح بود. حتی خود اوزیریس نیز با یک گاو نر ارتباط داشت.

شاهین شاهین به عنوان “محافظ” در نظر گرفته می شد و به هوروس – پسر اوزیریس و ایسیس تعلق داشت. در واقع، شاهین یکی از اولین حیوانات اساطیر مصر باستان بود. هوروس نقش کلیدی در داستان ایسیس و اوزیریس و همچنین داستان خودش داشت – نبرد بین او و ست که تا بیدار شدن اوزیریس ادامه دارد. ما معتقدیم که تصویر او به عنوان یک شاهین را می توان با این واقعیت مرتبط کرد که او به عنوان خدای آسمان و جنگ تلقی می شد.

Ibis ایبیس نماد دانش و خرد بود و توث اغلب با سر بر روی شانه هایش تصویر می شد. هر دو بابون و ابیس برای او حیواناتی مقدس بودند. در شکل ibis، او با زمان ها و فصول مرتبط بود که قرص ماه معمولاً در بالای سر ibis وجود دارد. او همچنین میانجی بین خیر و شر بود.

شغال اولین خدایی که با ذکر شغال به ذهن خطور می کند، آنوبیس، پادشاه عالم اموات است. اعتقاد بر این است که او با این حیوان ارتباط داشته است (و همچنین با سر آن به تصویر کشیده شده است) زیرا تصور می شد شغال ها راهنمای افرادی هستند که اخیراً درگذشته اند – آنها همیشه در اطراف بیابان هایی می دویدند که در آن مقبره ها و اهرام معمولاً ساخته می شدند. همکار آنوبیس، Wepwawet نیز بخشی از مقدمه دنیای زیرین بود و همچنین اغلب به عنوان یک شغال یا مردی با سر شغال به تصویر کشیده می شد.

سوسک اسکاراب امروزه ما ممکن است قدر حشرات را ندانیم، اما مصری‌ ها آنها را می‌ پرستیدند، به‌ ویژه سوسک‌های اسکاراب. مهمترین ارتباط با خفیر، خدای خورشید و زندگی بود. کلمه “خپر” در واقع به معنای واقعی کلمه به معنای “اسکاراب” است و اعتقاد بر این بود که سوسک تخم‌های خود را به مکانی امن می‌غلتد. خفیر نیز به روشی مشابه عمل کرد، با این تفاوت که خورشید را مانند یک تخم غول پیکر اسکراب از عالم اموات به افق مشرق می غلتاند. خفیر (همچنین خپر یا خپرا یا خپری) خدای حامی مصری خورشید، خلقت، زندگی و رستاخیز بود. این خدا به صورت مردی با سر اسکاراب، خرچنگ یا مردی که تاج بر سر داشت ظاهر شد. در برخی از پاپیروس‌های تشییع جنازه، او به‌ عنوان یک اسکاراب در قایقی که توسط نون در بالا نگه داشته شده نشان داده شده است. در Petosiris Tom در Tuna el-Gebel، خدا با تاج عاطف خدای Osiris نشان داده شده است. ما خفیر را حداقل از سلسله پنجم (۲۴۹۴-۲۳۴۵ قبل از میلاد) از یک متن هرمی می شناسیم که خورشید را به نام خفیر فرا می خواند. با این حال، او ممکن است یکی از اولین خدایان مصر بوده باشد، اما هیچ سابقه ای مبنی بر داشتن یک فرقه واقعی وجود ندارد.