قلبی که به جا ماند P.5

جادوی سیاه از هر طرف زبانه می کشید و وارد بدن بی جان فرد ویزلی می‌شد. بدن لرزان فرد سرد و ینوخ (برعکس) شده بود و در حالی میلرزید که دیگه جونی توی بدنش نمونده بود ، مالی ویزلی ، مادر فرد ویزلی با شدت جیغ می‌کشید و گریه میکرد . همه چیز خیلی خیلی در هم بود ! ناگهان چهره فرد حالت عجیبی به خودش گرفت و کم کم محو شد و نور سفیدی همه جارو پوشاند و بعد صدایی از دور دست ها به گوش رسید . چشمامو باز کردم و پانسی رو دیدم که اسممو صدا می‌زد. با نفس نفس بلند شدم و لیوان آب رو از دست پانسی گرفتم و یک نفس سر کشیدم. پانسی گفت :" خوبی ؟ داشتی جیغ میزدی !"

با نفسی آسوده گفتم :" خواب ؟ خواب دیدم ؟" پانسی بهم اطمینان داد :" مطمئنا خواب دیدی ، چه خوابی دیدی که انقدر آشفته بودی ؟ " سعی کردم به خوابم فکر نکنم ، رو به پانسی گفتم :" چیز خاصی نبود ، اصلا یادم نمیاد !" بعدش یاد یه چیزی افتادم ، امروز توی هاگوارتز جشن بزرگی برگزار می‌شد، باید حتما به اون جشن میرفتم . بعد از گفتن جریان به پانسی هردو به سمت کوچه دیاگون رفتیم تا برای امشب لباس بخریم . این فقط یه جشن ساده بود پس یه لباس ساده و زیبای کرمی خریدم که برای امشب بپوشم .

همون لحظه گیلدارو دیدم که داشت با دوستای جدیدش خوش می‌میگذروند. خیلی وقت بود باهاش حرف نزده بودم پس به سمتش رفتم و گفتم :" هی گیلدا ، سلام ! خیلی وقته که- ..." گیلدا حرفمو قطع کرد و گفت :" خیلی وقته که خوشبختم ؟ ازم دور شو اسلیترینی ، باورم نمیشه چطور میخواستم با تو دوست بشم ! " بعدشم استین لباس دوستشو کشید و رفتن . همونجا خشکم زده بود ، گیلدا چطور به خودش جرعت داده بود با من اینطوری حرف بزنه ؟ بیخیالش شدم و به سمت هاگوارتز پا تند کردم . جلوی در هاگوارتز افراد زیادی جمع شده بودن ، خیلی زیاد. صدای جیغ و داد هم به گوش می‌رسید. با خودم فکر کردم که چه اتفاقی ممکنه پیش اومده باشه ؟ به هر حال اینجا هاگوارتزه ، یه مکان امن! همه چیز خوب بود تا وقتی که سرمو چرخوندم و اون صحنه وحشتناک رو دیدم

چیزی که اونروز دیدم هنوز هم موهامو به تنم سیخ میکنه ، با ناباوری جلومو نگاه کردم و یه بار دیگه سعی کردم درک کنم که فِرِد ویزلی ، پسر خانواده ویزلی خونی روی زمین افتاده و ناله میکنه . سعی کردم پلک بزنم ، حتی چشمامو بمالم تا مطمئن بشم این یه توهمه ، اما نبود . تصویر رو به روم کاملا واقعی بود و دقیقا شبیه اتفاقی بود که توی خوابم دیده بودم . با دستای لرزون از اونجا دور شدم و صورتمو پوشوندم . نه نه نه درسته فرد زنده بود ولی خیلی زخمی شده بود . اینو توی خواب دیده بودم ، اگه به کسی اطلاع میدادم شاید این اتفاق نمی افتاد . به دیوار تکیه دادم و چندتا نفس عمیق کشیدم .

صحنه وحشتناکی بود . اونقدر وحشتناک که دویدم و بی توجه به جمعیت به سمت دستشویی دخترانه حرکت کردم . دستامو لبه روشویی گذاشتم و چند تا نفس عمیق کشیدم . بعد از اون به خوابگاه رفتم و بعد از خوردن جند تا قرص آرامش بخش به خواب عمیقی فرو رفتم . یه بار دیگه خوابعجیب و درهمی دیدم : " تاریکی همه جارو پوشونده بود و دود های غلیظ سیاه اطرافمو محاصره کرده بودند . موجودات عجیبی پرواز کنان و دارای شنل مشکی و شبح مانند توی آسمون حرکت میکردن و بعضی اوقات به افراد نزدیک میشدن . اینبار میدونستم دارم خواب میبینم . به یه سمت دیگه نگاه کردم و متوجه سدریک ، همون پسر محبوب مدرسه شدم که روی زمین دراز کشیده بود . تکون نمی‌خورد ؛ به سمتش رفتم و نبضشو چک کردم ، اون .... اون زنده نبود !