تست سندروم ایمپاستر!

قدرت زیاد مسئولیت های زیادی دارد،همینطور بیماری های زیادی به مرور زمان با خودش می آورد افراد موفق وجه اشتراک های زیادی دارند همه آنها موفق هستند و البته سندروم ایمپاستر هم اکثراً دارند! تا به حال شده است که بعد از کسب یک موفقیت بزرگ یا کوچک حس کنید که لیاقت آن را ندارید؟ به شما گفته اند چه انسان فروتنی اشتباه کردند! شما فروتن نیستید بله به سندروم ایمپاستر گرفتار شده اید!

این سندروم باعث می‌شود شما حس کنید یک متقلب خیانت‌کار هستید مدام فکر میکنید لایق جایگاه خود نیستید و افرادی هستند که بهتر از شما می‌توانستند این جایگاه را داشته باشند، افکار های سمی به سمت شما هجوم می آورند ، همیشه به خود سخت می‌گیرید تا دستتان رو نشود

اغلب در انجام یک تست یا یک آزمون موفق بوده ام،‌ البته قبل از انجامش می ترسیدم که شکست بخورم.

می توانم این تصور را در دیگران به وجود بیاورم که توانمندتر از آنچه واقعاً هستم،هستم.

از ارزیابی خودم تا حد امکان فراری هستم و از ارزیابی دیگران می‌ترسم

وقتی مردم مرا به خاطر کاری که انجام داده ام تحسین می کنند، می ترسم که نتوانم انتظارات آن ها را در آینده برآورده کنم. ( از نبودن آن طور که آنها انتظار دارند می ترسم)

گاهی اوقات فکر می کنم که موقعیت فعلی یا موفقیت هایم را تنها به این دلیل به دست آورده ام که اتفاقا در مکان و در زمان مناسبی قرار داشته ام یا با افراد مناسبی آشنا شده ام. ( همه چی یک خوش شانسی بود)

می ترسم مبادا افرادی که برایم مهم هستند، متوجه شوند من آنقدر که آن ها فکرش را می کنند توانایی ندارم. ( ترس از فکر دیگران درمورد توانایی های خودتان)

تمایل دارم موفقیت هایی که در آن ها بهترین کار را انجام نداده‌ ام را بیشتر از زمان‌ هایی که تمام تلاشم را کرده‌ ام، به یاد بیاورم.

گاهی از اوقات احساس می کنم که موفقیت های من در زندگی شخصی یا شغلم نتیجه نوعی خطا یا اشتباه بوده است. ( همه چی بخاطر یک اشتباه بوده است)

ایست! اگر صادقانه و با دقت جواب میدهید،گزینه هرگز را انتخاب نکنید و دست خود را روی گزینه اضافه که در بقیه اسلاید ها نبود بگذارید تا به مسیر اصلی برگردید!

پذیرفتن تعریف و تمجید دیگران در مورد هوش یا دستاوردهایم برایم دشوار است.

گاهی اوقات احساس می کنم که موفقیت من فقط به دلیل شانس بوده است. ( همه چی شانسی بود)

گاهی از دستاوردهای فعلی خود ناامید می شوم و فکر می کنم که باید کارهای بیشتری انجام می دادم.

گاهی اوقات می ترسم دیگران متوجه شوند که دانش و توانایی من واقعاً چقدر کم است.

اغلب می ترسم که در هنگام انجام یک تکلیف یا تعهد جدید شکست بخورم، حتی اگر به طور کلی در کاری که انجام می دهم خوب عمل کنم.

در موقعیت هایی که به موفقیت ختم می شوند «بهترین» یا حداقل « یک فرد بسیار خاص» نباشم، احساس دلسردی و ناامیدی می کنم.

اگر بخواهم ترفیع شغلی بگیرم یا قرار باشد به موفقیت دیگری برسم، تا زمانی که این واقعیت محقق نشده باشد، در گفتن آن به دیگران تردید دارم.

اغلب نگران عدم موفقیت در یک پروژه یا آزمون هستم، حتی اگر اطرافیانم اطمینان قابل توجهی داشته باشند که من موفق خواهم شد.

اغلب توانایی ‌هایم را با اطرافیانم مقایسه می‌کنم و فکر می‌کنم ممکن است آن ها از من باهوش‌تر باشند.

اگر برای کاری که انجام داده‌ام تحسین و قدردانی زیادی ببینم، تمایل دارم اهمیت کاری را که انجام داده‌ام را نادیده بگیرم.

وقتی در کاری به موفقیت می رسم و به خاطر آن تشویق می شوم، شک دارم که بتوانم آن موفقیت را دوباره تکرار کنم.