شربت های دارویی!

شربت، در داروسازی، فراوردهای مایع، تغلیظ‌شده، و حاوی شکر یا مواد جانشین‌شوندهٔ آن است. شربت‌ها از بهترین فراورده‌های خوراکی به‌خصوص برای کودکان می‌باشندمانند شربت استامینوفن به خصوص که بلع آن‌ها در مقایسه با قرصها و کپسول برای خردسالان آسان تر ، است. در شربت‌ها مزه نامطبوع مواد دارویی به واسطه شیرینی شکر و همچنین چگالی زیاد مایع حس نمی‌شد.

. با آن که شکر پرمصرف‌ترین شیرین‌کننده در تهیه شربت می‌باشد، اما در مواردی از مواد شیرین‌کننده دیگری نظیر دکستروز، سوربیتول، گلیسیرین، ساخارین و هیدروکسی اتیل سلولز نیز استفاده می‌شود. علاوه بر شکر سه ماده اول پس از ورود به بدن در نهایت به گلوکز تبدیل می‌شوند (مواد قندزا یا Glucogenic) در حالیکه دو ماده آخر چنین خاصیتی را ندارند. (مواد ناقندزا یا Non Glucogenic).استفاده از شربت‌های حاوی مواد قندزا برای افراد مبتلا به دیابت مناسب نیست. مانند شربت مولتی‌ویتامین.

شربت ها به سه دسته تقسیم می شوند: شربت های ساده که فقط آب برای ساختن آنها استفاده می شود. شربت های دارویی که با مواد دارویی همراه است و شربت های طعم دار که با برخی مواد آروماتیک یا مواد خوش طعم همراه هستند. شربت های دارویی در واقع به عنوان ابزاری برای مصرف دارو مصرف می شوند. شربت ها باید در جای خشک و خنک و تاریک جهت محافظت آنها نگهداری شوند.

به دلیل شیرین بودن، می تواند طعم داروهای شور و تلخ را پوشانده و بنابراین به عنوان وسیله ای خوش طعم و مزه دار کننده دارو عمل کند. به عنوان وسیله ای برای استفاده کودکان به دلیل ویسکوزیته بالا، یکنواختی و ویژگی های حساس دهان مورد استفاده قرار می گیرد. با افزایش طعم و مزه به دلیل طیف گسترده ای از طعم دهنده های شربت مانند پرتقال، آلبالو، توت فرنگی، لیمو، نعناع و غیره اینها بسیار قابل قبول اند.

معایب شربت کاراملیزه شدن (قندی که آب از دست داده و پلیمریزه شده است.) کریستالیزه شدن (رسوب دادن) نفوذ میکروبی (عفونت یا تخریب) قفل شدن درپوش دیابتوژنیک بودن (در موارد درمانی