کریسمس چیست؟

توجه کریسمس با سال نو میلادی فرق می‌کند سال نوع میلادی روز تحویل سال میلادی و کریسمس تولد حضرت عیسی است

کریسمَس (به انگلیسی: Christmas) یا نوئل (فرانسوی: Noël، میلاد) جشنی است در دین مسیحیت که به منظور گرامیداشت زادروز عیسی مسیح برگزار می‌شود. بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری آن را در شامگاه ۲۴ دسامبر نیز برگزار می‌کنند. اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز ۲۵ دسامبر را به عنوان میلاد مسیح جشن می‌گیرند. برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه، اوکراین، سرزمین مقدس و دیگر مکان‌ها، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی، جشن کریسمس را در روز هفت ژانویه برپا می‌کنند. کلیسای حواری ارمنی طبق سنت منحصر به فردی، روز میلاد مسیح را هم‌زمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند.

ریشه تاریخی: مسیح در این موزاییک متعلق به قرن سوم میلادی، به شکل «سول اینویکتوس» یا خورشید شکست ناپذیر، خدای رومی به تصویر کشیده شده‌است. آنچه پیرامون میلاد عیسی مسیح از مَتّی و لوقا نقل شده در انجیل برجسته‌تر است، نوشته‌های نخستین پیرامون مسیحیت چندین روز را برای تولد مسیح ذکر کرده‌اند. نخستین جشن ثبت شده برای کریسمس در رم در سال ۳۳۶ صورت گرفت.در رویکرد جنجالی مسیحیت آریانیسم در سده چهارم، کریسمس نقش مهمی دارد. در آغاز قرون وسطی، خاج‌شویان بر کریسمس سایه انداخت. این جشن با تاجگذاری کارل بزرگ در روز کریسمس در حدود سال ۸۰۰ کاملاً فراگیر شد. اما از آنجاکه مراسم با می‌خواری فراوان و دیگر رفتارهای ناشایست همراه شد، پارسایان در سده ۱۷ام میلادی کریسمس را ممنوع اعلام کردند. این جشن در سال ۱۶۶۰ به عنوان یک تعطیلی رسمی باقی ماند اما با چشم بد و مایه بی آبرویی به آن نگاه شد. در آغاز سدهٔ ۱۹ میلادی، با پیدایش جنبش آکسفرد در کلیسای انگلیس، کریسمس دوباره رونق گرفت.چارلز دیکنز و دیگر نویسندگان با تأکید بر اینکه کریسمس یک جشن خانوادگی، مذهبی و وسیله‌ای برای دادن هدیه است جلوه اجتماعی تازه‌ای به آن بخشیدند و باعث فراموشی گذشتهٔ آن شدند

شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و چاق است و با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند، هنگام کریسمس در میان برگزارکنندگان این جشن ظاهر می‌گردد به چندین اسم شناخته می‌شود که بابانوئل (Papa noel)، سانتا کلاوس (Santa claus) و سنت نیکولاس (Saint Nicolas) از معروفترین این اسامی‌اند

در سده چهارم میلادی، یکی از اسقف‌های آسیای صغیر (ترکیه امروز) به خاطر رفتار مهربانانه اش با کودکان شهرت یافت. این شخص که بعدها به سنت نیکولاس (نیکولاس قدیس) شهرت یافت، در نقاشی‌های قرون وسطی و عصر رنسانس به شکل مردی بلند بالا با چهره‌ای جدی و نجیبانه نشان داده شده‌است و تا حدود قرن شانزدهم، جشن مخصوص او در روز ششم دسامبر در سراسر اروپا برگزار می‌شد، اما از آن پس، این جشن، تنها به پروتستان‌های هلند منحصر گردید. مهاجران هلندی که به آمریکای شمالی کوچ کردند، این رسم را با خود به آن کشور بردند و در آنجا بود که نام او به سانتا کلاوس (به انگلیسی: Santa Claus) تغییر یافت.

برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوت‌هایی نیز با یکدیگر دارد. اما مشترکات این مراسم این است که مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها می‌روند، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌کنند و در خیابان‌ها و کوچه‌ها دسته‌دسته سرودهای پرستشی و شکرگزاری اجرا می‌نمایند. همچنین در ایام کریسمس حراجی‌هایی برپا می‌شود و در روز باکسینگ در ۲۶ دسامبر، کارمندها از کارفرمای خویش هدیه دریافت می‌کنند.

درختان کاج و سرو، به‌عنوان درختان همیشه سبز، در آیین‌های مهری و زرتشتی اهمیت ویژه‌ای داشته و نماد جاودانگی و پیروزی نور بر تاریکی محسوب می‌شده‌اند. این درختان در جشن‌های زادروز مهر یا یلدا، که به‌عنوان جشن زایش خورشید نیز شناخته می‌شود، به‌طور مشخص مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند. از طریق آیین مهری در امپراطوری روم، این نمادها و سنت‌ها وارد جشن کریسمس شده‌اند. درختان همیشه سبز مانند کاج و سرو، که ویژگی‌های مشابهی دارند، در مراسم‌های مذهبی و فرهنگی ایرانی‌ها نقش مهمی ایفا می‌کرده‌اند و این تأثیرات در جشن‌های جهانی نظیر کریسمس نیز دیده می‌شود. امروزه در بسیاری از نقاط ایران، درخت کاج و سرو با نگاه تقدس و احترام نگریسته می‌شود و ریشه‌های مشترک این سنت‌ها در آیین‌های ایرانی و جهانی همچنان باقی‌مانده است.