بریم به شهر دلتنگی؟

من دل نفرین ندارم، پس دعایت میکنم بعدِ من دلداده‌ی یاری شوی، مثل خودت

سر یک سوء تفاهم منو تو ما نشدیم؛ دختر من به تو میرفت، اگر قسمت بود

صدبار گفتم می‌روم یکبار نشنیدم بمان یکبار گفتی می‌روم صد قفله کردم خانه را

رفتی تو ماندی و تو من ماندم و غم نداشتنت ، من ماندم و خیال تو در هر ثانیه از عمرم ، من ماندم و آرزوی باری دیگر دیدنت:) اما تو چه ، تو تا من رفتم رفتی سراغ بعدی ؛ نشود حال او را نیز دگرگون کنیو از پیشش بروی نشود به او هم امید بدهی ولی برنجانی او را شاید هم نکنی شاید او را به اندازه تمام درد هایم دوست داری . قصه من و تو قصه زیبایی نبود قصه چشمانت قصه تلخِ جدایی بود قصه آوارگی من بود اکنون کجایی،؟ اکنون میخندی؟ اکنون که قلب مرا تیکه تیکه کردی خوشحالی؟

مرا بازگردان به جایی که بوده‌ام؛ پیش از دیدارت سپس، سفر کن...