روزگار .

روزگار عجیب‌ شده است . حتی وقتی می‌خندیم ، منظورمان چیز دیگری‌ست ، وقتی همه‌چیز خوب است می‌ترسیم . . ما به لنگیدن یک‌جای کار عادت کرده‌ایم .

آه از آن رفتگان بی‌برگشت . .

این صبر که من می‌کنم افشردن‌ جان است .

ای کوهِ تو فریادِ من ، امروز شنیدی دردیست درین سینه که همزاد جهان است

آه بشتاب که هم‌پروازان ، نگران غم‌های پروازند

امید هیچ معجزه‌ای ز مُرده نیست ، زنده باش !