کاش می‌شد!

آهی کشید و سرش را روی میز گذاشت و بعد زیرلب گفت؛ _کاش می‌شد به قدیم برگردیم... فردی که در کنارش نشسته بود دهن باز کرد و آرام گفت

+خوش به حالت، قدیمی داری که به آن برگردی اما من نه از حال راضی ام و نه از گذشته ام.

سرش را بلند کرد و ادامه داد؛ _پس آینده چه؟؟ قطعا منتظر آینده هستی....

+آینده؟؟ لبخندی ملیح زد و گفت؛ آینده شاید برای آنهایی‌ست که تا پایان بازی می‌مانند!

_ مگر فرار است که تو بروی؟؟ + میروم به آنجا که قطعا جـهنمش از بهشت از جهان زیباتر است....

_ من هم با خودت ببر. سکوت کرد و جوابی نداد.... _ بیا از اینجا برویم اما نه به بهـشت و نه به دوزخ! + مگر جای دیگری هم هست؟؟

بعد از کمی مکث شروع کرد؛ _ خانه! به دنبال خانه میرویم جایی که همه به آن تعلق دارند جایی برای زندگی