فوبیا

در این مورد، شخص با دوری کردن از چیزی که می ترسد، نسبتا بدون اضطراب زندگی می کند. بعضی دیگر از فوبیاها در مکان ها یا موقعیت های گسترده تر دردسرساز می شوند. برای مثال، علائم ترس از ارتفاع می تواند با نگاه کردن به بیرون از پنجره اداره یا با رانندگی روی پل های مرتفع بروز کنند.

افرادی که این فوبیاها را دارند ممکن است نیاز به ایجاد تغییرات چشمگیر در زندگی خود باشند. در موارد شدید، فوبیا ممکن است عامل تعیین کننده اشتغال، محل کار، مسیر رانندگی، فعالیت های اجتماعی و تفریحی، یا محیط خانه شخص باشد.

است و سابقه خانوادگی فرد، درخصوص ابتلا به این عارضه دخیل است. افرادی که بیماری‌های جسمی دارند هم معمولا درگیر فوبیا می‌شوند. به‌طوری که افرادی که دچار صدمات مغزی شده‌اند یا کسانی که درگیر سومصرف مواد هستند یا افرادی که با افسردگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ بیشتر درگیر حملات فوبیا می‌شوند.

فوبیاهای کودکی غالبا بین سنین 5 و 9 سال رخ داده و معمولا مدت کوتاهی دوام دارند. فوبیاهای با دوام بیشتر بد از دوران کودکی آغاز می شوند، خصوصا در افراد حدود بیست ساله. فوبیاهای بزرگسالان معمولا چندین سال طول می کشد و احتمال اینکه به خودی خود رفع شوند کمتر است.