آیا نابینایان هم خواب میبینند ؟

خواب دیدن افراد نابینا به عوامل مختلفی مانند اینکه از بدو تولد نابینا بوده‌اند یا در طول زندگی بینایی خود را از دست داده‌اند بستگی دارد: 1. افراد نابینا از بدو تولد: افرادی که از بدو تولد نابینا بوده‌اند، تصاویری بصری در خواب خود تجربه نمی‌کنند. خواب‌های آن‌ها بیشتر بر اساس سایر حواس مانند شنوایی، لامسه، بویایی، و چشایی است. این افراد ممکن است صداها، لمس‌ها، بوها، و احساسات را در خواب تجربه کنند. خواب‌های آن‌ها می‌تواند بسیار زنده و پر از جزئیات حسی غیر بصری باشد. 2. افرادی که در طول زندگی نابینا شده‌اند: افرادی که بعد از تولد نابینا شده‌اند، می‌توانند در خواب تصاویر بصری داشته باشند، به خصوص اگر نابینایی آن‌ها در سنین بالاتری رخ داده باشد. میزان و وضوح این تصاویر بصری بستگی به زمانی دارد که بینایی خود را از دست داده‌اند و همچنین مدت زمانی که از نابینایی آن‌ها می‌گذرد. با گذشت زمان، ممکن است تصاویر بصری در خواب‌هایشان کم‌تر شود، اما برخی افراد همچنان قادر به دیدن تصاویر در خواب هستند.

برخی از انواع رایج رویاهایی که می بینید را در نظر بگیرید. به احتمال زیاد این موارد شامل ترکیبی از چیزهای عجیب و غریب است که به هیچ وجه منطقی نیستند ، اتفاقات پیش پا افتاده ای که در زندگی روزمره شما رخ می دهد یا سناریوهای بالقوه شرم آور. افراد نابینا عمدتا در مورد همان کارهایی که افراد بینا انجام می دهند خواب می بینند. یک مطالعه در سال 1999 رویاهای 15 بزرگسال نابینا را در طی دو ماه بررسی کرد – در مجموع 372 خواب دیده شده بود . محققان شواهدی یافتند که نشان می دهد رویاهای افراد نابینا تا حد زیادی شبیه افراد بینا است ، با چند مورد استثنا که شامل موارد زیر است : افراد نابینا رویاهای کمتری در مورد موفقیت یا شکست شخصی داشتند. افراد نابینا کمتر رویای رفتارهای پرخاشگرانه را می دیدند. به نظر می رسید برخی از نابینایان در مورد حیوانات ، غالباً سگهای خودشان ، بیشتر خواب می بینند. بعضی از نابینایان خوابهای مکرر در مورد غذا یا غذا خوردن را گزارش کردند.

اینکه چگونه افراد مختلف رویاها را تجربه می کنند مسئله ای اعجاب آور است . بسیاری از افراد بینا تمایل به دیدن رویاهای دیداری دارند ، بنابراین اگر نابینا نباشید ممکن است از خود بپرسید که آیا افراد نابینا هم رویاهای بصری نیز دارند؟ نظریه ها در این مورد متفاوت است، اما به طور کلی تصور می شود که هم افرادی که از بدو تولد نابینا متولد می شوند (نابینایی مادرزادی) و هم افرادی که در اواخر زندگی نابینا می شوند ، تصورات بصری کمتری در خواب نسبت به افراد بینا دارند . تحقیقات نشان می دهد افراد نابینایی که قبل از 5 سالگی بینایی خود را از دست می دهند ، معمولاً در خواب تصویر نمی بینند. طبق این نظر ، هرچه دیرتر فرد بینایی خود را از دست بدهد ، احتمال ادامه رویاهای بصری او بیشتر است. بر اساس یک مطالعه در سال 2014 ، افراد مبتلا به نابینایی مادرزادی نیز ممکن است رویاها را از طریق چشایی ، بو ، صدا و لمس تجربه کنند. به نظر می رسد کسانی که در اواخر زندگی نابینا شده اند احساسات لمسی بیشتری در خواب دارند.

آیا افراد نابینا کابوس می بینند؟ افراد نابینا دقیقاً مانند افراد بینا کابوس می بینند. در حقیقت ، برخی تحقیقات نشان می دهد که آنها ممکن است بیشتر از افراد بینا کابوس ببینند. این امر خصوصاً در مورد افراد نابینای مادر زادی صادق است . کارشناسان معتقدند این میزان زیاد کابوس ها تا حدی با این واقعیت مرتبط است که افراد نابینا ممکن است بیشتر از افراد بینا با تجربیات تهدیدآمیز روبرو شوند. یکی از عوامل موثر بر کیفیت خواب، تغذیه قبل از خواب است. به کابوس های خودتان فکر کنید – این احتمال وجود دارد که وقتی استرس زیادی دارید یا با یک شرایط ترسناک روبرو هستید بیشتر کابوس ببینید.