آیرا، ماجراهای قدرت بخش دوم

«با سلام خدمت عموی عزیزم. من میخواهم برای سال تحصیلی بعدی به هاگوارتز بیایم. بنابراین امسال تابستان باید به خانه ی آبا و اجدادیمان برگردم. آیا شما اجازه می دهید که من به آنجا بیایم؟ امضاء: آیرا» سپس آیرا، کاغذ پوستی دیگری برداشت و قلم پر را در مرکب زد و نوشت:«با سلام خدمت پروفسور دامبلدور عزیز، مدیر مدرسه ی هاگوارتز، غرض از مزاحمت اینکه من به سبب دلایل و شرایطی درخواست انتقال خودم را به هاگوارتز دارم میخواستم بدانم شرایط آمدن و انتقال به هاگوارتز چیست؟ امضاء: آیرا نورا بلک.»

آیرا هر دو نامه را به جغدش، آلاینا داد و به آرامی به او گفت:«اولی رو میبری پیش عمو، حواست باشه راه رو درست بری چون راه زیادی رو در پیش رو داری و من نمیخوام گمت کنم، دومی رو هم میبری هاگوارتز. فهمیدی جغد خوبم؟» و سپس او را به سمت مقصد پرواز داد. آیرا از پنجره به پرواز جغدش نگاه می کرد و در همین حین فکر هم می کرد. به اینکه چه چیزی در انتظارش خواهد بود...

آیرا از کنار پنجره قلعه بلند شد و به سمت لباسهایش رفت و لباس های گرمش را پوشید تا بیرون از خانه قدم بزند. با اینکه بهار شده بود، هوا هنوز سرد بود. آیرا شروع به قدن زدن دور دریاچه کرد. از زلالی آب، چهره ی آیرا به وضوح در آن پیدا بود. چند برگ نیلوفر آبی، دور دریاچه ای که از زلالی اش مانند نقره می درخشید را تزئین کرده بود.

آیرا به آرامی کنار دریاچه نشست و به سطح آب خیره شد، تا چند روز دیگر، قرار بود از این دریاچه ی نقره ای، کوه های سرافراز سفید پوش از برف و قلعه ی زیبایش که در کنار آن دو کوه بنا شده بود خداحافظی کند. آیرا، از کنار دریاچه ی نقره ای، بلند شد و وارد قلعه اش شد و داخل کتابخانه ی زمردین قلعه شد. او یکی از کتاب ها را که در مورد بنای قلعه و دریاچه و البته این سرزمین نوشته بود برداشت و شروع به خواندن کرد: