اختلال شخصیت مرزی

اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال ذهنی است که علائمی مانند عصبانیت های شدید یا ترس از رها شدن دارد و با روش های روان درمانی رفع می شود

یکی از اختلالات رایج شخصیتی نوع اختلال شخصیت مرزی میباشد که عاملهای ژنتیک و اکتسابی در مسیر ابتلا به آن نقش دارند. رابطه های غیرپایدار و عصبانیت های بی جهت و خطرناک فقط بخشی از علایم این بیماری روانی است.

اختلال شخصیت مرزی یک اختلال سلامتی ذهنی است که بر نحوه تفکر و احساس درباره خود و دیگران تاثیر می گذارد و باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره می شود.شامل الگویی از روابط قوی ناپایدار، تصویر تحریف شده از خود، احساسات شدید و تکانشگری می باشد.

با اختلال شخصیت مرزی، شما ترس شدیدی از رها شدن یا بی ثباتی دارید و ممکن است در تحمل تنهایی مشکل داشته باشید با این حال، با عصبانیت نامناسب، تکانشگری و نوسانات روحی مکرر ممکن است دیگران را از خود دور کنید

اختلال شخصیت مرزی معمولاً از اوایل بزرگسالی آغاز می شود و این وضعیت طی بزرگسالی بدتر می شود و ممکن است به تدریج با افزایش سن و سال بهتر شود.

حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، رفتارهای خ.و.د.ک.ش‌ی را نشان می‌دهند، از جمله تلاش جهت خ.‌و.د.ک.ش.ی، خ.و.د.ز.ن.ی، خ.و.د.س.و.ز.ی و سایر اقدامات مخرب. تخمین زده‌اند که بین ۴ تا ۹ درصد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی جان خود را به علت خ.و.د.ک.ش.ی از دست می‌دهند.

ناامیدی اثر ادوارد مونک نقاش سرشناس نروژی که در سال (۱۸۹۴ میلادی) ترسیم شده است. احتمال قوی می‌دهند که خود ادوارد مونک اختلال شخصیت مرزی داشته‌است. علاوه بر آن، ادوارد با طراحی نقاشی جیغ، احتمال ابتلای خود به اختلال هراس(پانیک) را نیز قویاً بازتاب داده است. در طراحی اثر ناامیدی علائم یک اختلال خلقی توام با افسردگی اساسی مشخص است. مونک با استفاده از رنگ های سرد و تیره مانند، به خوبی منظور خویش را آشکارا ساخته است