آخر هفته

هفته ۷روز است که ۲ روزش به کار من می آید.فقط میتوانم بگویم که ۵روز دیگر را رها میکنم و فقط منتظر این دو روز هستم که به مدرسه/سرکار نروم.میگویم در روز های دیگر تمرکز ندارم و نمی توانم کاری انجام بدهم،البته پنج شنبه ها و جمعه ها هم همین را میگویم به بهانه ی اینکه فقط میخواهم استراحت کنم و چرخه زندگی ام با استراحت کردن میگذرد چون از استراحت خسته میشوم

باز هم بهانه دارم!میتوانم بگویم که از بس استراحت کرده ام آدم موفقی نیستم و اگر استراحت نکنم باز هم موفق نیستم.تنها موفقیتم این است که پنج‌شنبه می شود همین و اگر شنبه شود شکست خورده ام؛مثل همیشه

تنها دلیل حال خوبم این است که آخر هفته را دارم اما وقتی دوباره اسم آخر هفته می آید یادم می افتد این هفته ام کاری نکرده ام زندگی ام تمام شده و فردا پس فردا است که دیگر نه شنبه ببینم نه جمعه

دیگر بازنشست/فارغ التحصیل شدم.احساس میکنم دلم میخواهد شنبه بشود