پرنده‌ی اهوازی .

ز تیک و تاک ساعت چه می‌فهمی ؟ ز عشق تیام چه می‌فهمید ؟ وقتی زهر را در وجودش، 16 سال فرو می‌کنی ز دردش چه می‌دانی ؟ ز پرنده‌ی اهوازی چه می‌دانی ؟

وقتی عشقش را ازش گرفتند. به حالش خندیدی! و گفتی زیباست تو هم می‌توانی درد بکشی. وقتی دست به قلم می‌شود و با خوی خون می‌نوشت می‌گفتی:« نمی‌توانی نویسنده‌ی موفقی شوی»

آها!آها! تو صورتی دوست می‌داری ؟ دنبال توجه ای دختر ؟ بر این ره کودکی پیش نیستی می نوازی بر ساعت های مرگ برای آشنایی. ای پرنده‌ی اهوازی ز عشقت دست نکش. ای پرنده‌ی اهوازی قَسَمَت می‌دهم به سعدیا، حافظ و هدایت دست ز کشیدن ستاره بر روی قلبان دست نکش ..

ز خود می‌گریزی! تا با خود رو به رو نشوی می‌گویند:« اخلاق مهربانی داری، توی عاشقی جز حرفه ای ها هستی، معصوم هستی، آدم خوش قلبی هستی خنده دار نیست از نظر تو تیام ؟ آنقدر دروغ هایشان بزرگ است خنده ام می‌گیرد. در عاشقی هم اول باشی نمی‌توانی شخص خوبی باشی. در تنهایی آن می‌نویسی گوش می‌دهی ویگن و مرتضی پاشایی. نوازنده می‌زند آخرین ساز را و این مطلب را به پایان می‌رساند.